Spomenik partizanima na Gradskom groblju u Slavonskom Brodu (moja fotografija)


KONJUH PLANINOM

Konjuh planinom vjetar šumi, bruji,
Lišće pjeva žalovite pjesme,
Borovi i jele, javori i breze
Svijaju se jedno do drugoga.

Noć je šumu svu u crno zavila,
Konjuh stenje, ruši se kamenje.
Mrtvoga drugara, husinskog rudara,
Sahranjuje četa partizana.

Kiše jesenje, po grobu su lile,
Bure snježne, kosti su raznijele.
Iz krvi crvene husinskog rudara,
Crveno je šuma procvjetala.

Konjuh planinom vjetri šume, bruje,
Lišće pjeva proleterske pjesme,
A na vrh planine zastava se vije,
Crvena od krvi proleterske.

"Ta tužna i sjetna pjesma relativno je često izvođena u vrijeme nekadašnje SFR Jugoslavije (ponajviše za sahrana, ili nekih tužnih događaja) kao podsjetnik da je to socijalistička zemlja, koju su stvarali proleteri i to krvlju."