My spiritual exercises
ponedjeljak, 25.08.2014.
CIRKUMPUNKT – 'IZGUBLJENI SIMBOL'
'Pogledajte vrh kažiprsta', odgovori dekan. 'Trebalo bi da vidite promenu.' Langdon pogleda prst, ali jedina promena koju je mogao da zapazi bilo je malo udubljenje u koži koje je načinila okrugla kvržica – sićušni krug sa tačkom u sredini.
'Da li sad prepoznajete simbol?' pitao je dekan.
Mada je sad Langdon prepoznao simbol, na njega je mnogo veći utisak ostavila činjenica da je dekan bio u stanju da ga napipa. Očito je stekao sposobnost da gleda vrhovima prstiju.
.
Alhemijski simbol, reče Ketrin, približavajući svoju stolicu da bi bolje videla Langdonov kažiprst. 'To je stari simbol za zlato'...'Zaista!' Dekan se nasmeši i pogladi kutiju. 'Profesore, čestitam.
Postigli ste ono što je svaki alhemičar tokom istorije pokušavao da postigne. Od bezvredne supstance vi ste dobili zlato.'
Langdon se namršti, nimalo impresioniran. Ovaj mali salonski trik nije bio ni od kakve pomoći. 'Zanimljivo kao ideja, gospodine, ali bojim se da ovaj simbol - krug sa okruglom tačkom u sredini - ima na hiljade značenja. Naziva se cirkumpunkt87, i jedan je od najčešće korišćenih simbola u
istoriji.'
'O čemu vi to govorite?' upita dekan, skeptično.
Langdon se zapanji što jedan mason nije bolje upoznat sa duhovnim aspektima ovog simbola. 'Gospodine, cirkumpunkt ima bezbroj značenja. U starom Egiptu, bio je simbol za Ra - boga sunca, u savremenoj astronomiji on se još uvek koristi kao solarni simbol. U istočnjačkoj filozofiji on
predstavlja duhovno saznanje Trećeg oka, božansku ruku, kao i znak prosvetljenja, Kabalisti ga koriste da označe Keter - najvišeg Sefirota i 'najskriveniju od svih skrivenih stvari'. Rani mistici zvali su ga Božjim okom, odakle potiče Svevideće oko na Velikom pečatu. Pitagorejci su
koristili cirkumpunkt kao simbol monade - božanske istine, prisca sapientia, sjedinjenje uma, duše i...'
Dosta!. Dekan Galovej se sad već kikotao. 'Profesore, hvala vam. Potpuno ste u pravu, naravno.'
Langdon shvati da je bio nasamaren. On sve to zna.
'Cirkumpunkt., reče Galovej, još uvek se smeškajući, u suštini je najvažniji simbol drevnih misterija. Iz tog razloga, mislim da njegovo prisustvo u ovoj kutiji nije puka slučajnost. Prema legendi, tajne ove mape skrivene su u najsitnijim detaljima.'
-------------------------------------------
87 Na latinskom circumpunct, krug sa tačkom u sredini (prim. prev.).
'Krst', reče Langdon, 'nije bio hrišćanski simbol sve do četvrtog veka. Mnogo pre toga, bio je korišćen u Egiptu da predstavi presek dve dimenzije - ljudske i božanske. Kako gore, tako dole. Bila je to vizuelna predstava mesta na kome čovek i Bog postaju jedno.'
'Dobro.'
'Cirkumpunkt', reče Langdon, 'kao što znamo ima mnoga značenja – jedno od najezoteričnijih je ruža, alhemijski simbol savršenstva. Ali, kada stavi ružu u centar krsta, dobije jedan sasvim drugačiji simbol – Ružin krst.'
Galovej se zavali u svoju fotelju, osmehujući se. 'Vidi, vidi. Sad ste već blizu.'
Ketrin takođe ustade. 'šta ja tu ne shvatam?'
'Ružin krst', objasni Langdon, 'je uobičajen simbol u slobodnom zidarstvu. U stvari, jedan od stepena škotskog reda zove se Vitezovi ružinog krsta i slavi rane rozenkrojcere, koji su doprineli masonskoj mističnoj filozofiji. Piter ti je mo.da pomenuo rozenkrojcere. Među članovima bilo je na desetine velikih naučnika . Džon Di, Ilajas Ešmol, Robert Flad.'
--------------------------------------------------------------------------------------------
Simbologija, u svom osobenom sistemu izražavanja, izdiže jedan simbol iznad svih ostalih. Najstariji i najuniverzalniji, ovaj simbol sjedinjuje elemente drevnih tradicija u jedan jedinstveni znak koji predstavlja iluminaciju egipatskog boga sunca, trijumf alhemičarskog zlata, znanje
skriveno u Kamenu mudrosti, čistotu ruže rozenkrojcera, trenutak Stvaranja, Sve, dominaciju astrološkog sunca, pa čak i sveznajuće svevideće oko koje lebdi iznad nedovršene piramide.
Cirkumpunkt. Simbol izvora. Poreklo svih stvari.
Eto šta mu je Piter rekao maločas. U početku, Malak je bio skeptičan, a onda je ponovo pogledao u rešetku i shvatio da piramida pokazuje upravo na usamljeni simbol cirkumpunkta - krug sa tačkom u sredini. Masonska piramida je mapa, pomislio je, prisećajući se legende, koja nas upućuje na Izgubljenu reč. Izgleda da mu je otac ipak govorio istinu. Sve velike istine su jednostavne.
Izgubljena reč nije reč, već simbol.
------------------------------------------------------------------------------------------------
Heredom, cirkumpunkt, piramida, stepenice.
'Na astrološkoj osnovi', nastavi Langdon, velika piramida diže se sa zemlje, i proteže sve do neba - večni simbol izgubljene mudrosti. Tokom istorije, ona se punila velikim filozofskim i religijskim nasleđem - egipatskim, pitagorejskim, budističkim, hinduističkim, islamskim, judeohrišćanskim, i tako dalje - i svi su oni upravljeni naviše, u pravcu transformativne kapije piramide, gde se konačno sabiraju u jedan jedinstven filozofski pogled ljudskog roda.' On tu zastade. 'Jednu jedinstvenu svest - opštu viziju boga prikazanog drevnim simbolom koji lebdi iznad vrha
piramide.'
'Cirkumpunkt', reče Piter. 'Univerzalni simbol Boga.'
'Tačno tako. Tokom istorije, cirkumpunkt je mogao da označi sve živo, svim ljudima - on je bog sunca Ra, alhemijsko zlato, svevideće oko, tačka singulariteta pre velikog praska.'
'Veliki arhitekt svemira.'
Langdon klimnu glavom, osećajući da je ovaj isti argument Piter verovatno upotrebio i u Dvorani Hrama da bi proturio ideju da je cirkumpunkt zapravo Izgubljena reč.
'I konačno?', pitao je Piter. 'Kako stoji stvar sa stepenicama?'
Langdon pogleda u stepenice ispod piramide. 'Pitere, siguran sam da ti znaš, kao i svi mi, da je ovo u slobodnom zidarstvu simbol zavojitih stepenica, koje nas izvode iz zemaljskog mraka u svetlo, poput Jakovljevih lestvica koje se penju u nebo, ili poput kičmenih pršljenova koji povezuju
čovekovo smrtno telo sa večnim duhom.' Zastao je. 'Što se tiče ostalog, čini mi se da je to jedna mešavina nebeskih, masonskih i naučnih simbola koji svi zajedno ukazuju na drevne misterije.'
---------------------------------------------------------------------------------------------
Dok je Langdon kroz izmaglicu rane zore zurio u neobično pravilne geometrijske oblike muzeja i spomenika pred sobom, pogled mu se vrati na Vašingtonov spomenik. Vratila mu se i slika Svetog pisma ugrađenog u kamen-temeljac, i on pomisli da je božja reč zapravo reč čoveka.
Razmišljao je o velikom cirkumpunktu i kako je on ugrađen u kružni trg ispod spomenika u samom srcu Amerike. Langdon iznenada pomisli i na malu kamenu kutiju koju mu je Piter bio poverio. Kad se u toj kutiji u obliku kocke nešto otkačilo, ona se otvorila i prešla u istu ovakvu geometrijsku
formu - krst sa cirkumpunktom u svom središtu. Langdon je morao da se nasmeje. Čak je i ta kutijica ukazivala na ovo mesto.
petak, 22.08.2014.
ZAŠTO JE LJETO 2014. BILO KIŠOVITO?
Kako ovo ljeto prolazi, postaje sve očitije da je ono bilo jedno od najkišovitijih i prosječno najhladnijih u novijoj historiji, čak i bez provjeravanja podataka u meteorološkim arhivama. Budući, da s astrološke strane gledano ono predstavlja, shodno tome, jedan ekstrem (kao što su isto tako ekstremne bile poplave iz maja mjeseca), onda bi svakako to moralo biti vidljivo i na 'natalnoj karti' ovoga ljeta. Pa, pogledajmo, da li je uistinu tako. Kao što je općepoznato, u astrologiji najveću važnost imaju Sunce i Mjesec, pogotovo u natalnim kartama. U svakoj natalnoj karti važan je raspored, te odnos ovih dviju planeta (astrološki gledano, jer u astronomskom smislu naravno se ne radi o planetama).
U astro-meteorologiji Sunce obilježavaju slijedeće karakteristike:
- Toplo, suho, mirno (izuzev u violentnim kombinacijama)
Mjesec pak ima ova obilježja:
- Hladnjikav, najvlažniji od sviju planeta. Lunarni ulazak u kardinalne znakove (u njih spada Ovan, u kojem se Mjesec zatekao na 'rođendan' ovog ljeta) karakteriziraju rekordne padavine, pogotovo u vezi s Jupiterom
Što se Sunca tiče, vidimo da ono nema nikakvih aspekata sa drugim planetama. To u pravilu znači (a to vrijedi i za druge planete) da njegove energije (opet u astrološkom smislu) ne dolaze do izražaja. U ljeto 2014. godine Sunce nije sjalo punim sjajem, rijetko je prelazilo 30° Celzijusa, nije bio potreban ni air-condition.
Što se pak Mjeseca tiče, ono ima jedan aspekt, i to kvadrat sa Jupiterom. Dakle, Mjesec se zatekao u kardinalnom znaku, u kvadratu sa Jupiterom u znaku Raka, vlažnog znaka.
Ukoliko me pamćenje ne vara, jedno od najtoplijih i najsuših ljeta u posljednjih nekoliko decenija bilo je ljeto 1994. godine. Pogledajmo kako su Sunce i Mjesec stajali u toj natalnoj karti.
Vidimo da je Sunce u toj natalnoj karti isključivo pozitivno aspektirano, što snažno implicira sunčano i stabilno vrijeme. Mjesec ima jedan dobar i jedan loš aspekat. No, očito je da je od ovih dva jači trigon Mjeseca sa Venerom, u Strijelcu, odnosno Lavu – dva topla, suha znaka. Ekstremnu notu vremena, čini se da je podcrtao Pluton u Škorpionu. Karakteristika Škorpiona (i Plutona kao vladara) jesu ekstremi, bilo vlažno/suho ili hladno/toplo.
Za iduće, ljeto 2015. godine, predviđam vrlo toplo i sunčano vrijeme, uglavnom, sa povremenim (eventualnim) zahlađenjima i nevremenima.
srijeda, 13.08.2014.
SIMBOLI SUNCA I MJESECA
Simbolika Sunca veoma je važna u mnogim religijama. To je bilo očitije u drevnim religijama, kada je štovanje Sunca kao božanstva bilo eksplicitno. No, ono se održava i danas, ali na jedan suptilniji način. Kao što to navodi Icke u «The Biggest Secret», postoje dva nivoa znanja u pogledu štovanja kulta Sunca. Jedan je onaj iniciranih u drevne misterije (danas su to razna tajna društva poput framasonerije itd.) a drugi je štovanje masa.
Kako bi podcrtao važnost simbolike Sunca, Icke veli da razumijevanje njegove simbolike znači ujedno i razumijevanje glavnih religija. Drevni ljudi (odnosno svećenici) su uzeli zodijački krug, te u njega ucrtali križ, kako bi time označili četiri godišnja doba. Kao centralni događaj uzima se 25. decembar, koji označava rođenje novog Sunca, koje je simbolički 'umrlo' na dan zimskog solsticija.
Jedan od glavnih simbola Sunca je njegova duga zlatna kosa, odnosno sunčeve zrake. One postaju sve kraće kako on gubi snagu tokom jeseni i zime. U ljetnim mjesecima je Sunce u punom naponu snage. Lik iz Starog zavjeta Samson predstavlja oličenje sunčanog heroja. On je snažan i ima dugu kosu, međutim, nju gubi, kada mu je ona odsječena. Astrološki se ovo tumači ulaskom sunca u znak Djevice (nju predstavlja u Starom zavjetu Delilah), kada Sunce počima gubiti svoju snagu, na prelazu u znak Vage.
Godišnje gibanje Sunca može se usporediti simbolički sa prolaskom «astralnog kralja» kroz 12 'kuća' ili znakova na nebu. Svakako da je tu prisutna simbolika sunčanog heroja (u starijoj mitologiji najpoznatiji je takav heroj Heraklo ili Herkules). Dvanaest Herkulovih podviga odgovara praktički prolasku Sunca kroz 12 znakova zodijaka. Sunčana simbolika naravno se odnosi i na Isusa (Već od 3. stoljeća postoje prikazi Isusa kao Apolona, u vatrenoj kočiji, sa aureolom oko glave).
U teogoniji, Sunce predstavlja moment kada herojski princip sja svojim punim sjajem. Sunce svojom simbolikom asocira na heroja, koji stoji u opoziciji prema svojem nebeskom ocu, no oni se ponekad poistovjećuju (Sunce i Nebo).
Kako veli Juan E. Cirlot u «Rječniku simbola», za prvobitni, astrobiološki um, bila je od esencijalnog značaja koneksija Sunca i Mjeseca, analogna onoj između Neba i Zemlje [a koja se predstavlja heksagramom, šestokrakom zvijezdom]. Dok je Nebo simbol aktivnog principa, Zemlja predstavlja pasivni princip. Kod Sunca i Mjeseca slična je podjela – solarna pasija se pridružuje maskulinom principu, dok se blijeda i delikatna priroda lunarnog svjetla pridružuje Mjesecu. S tim u vezi je i koneksija sa vodama oceana – ovdje se radi o femininom principu.
Mnoga primitivna plemena vjerovala su da Sunce i Mjesec predstavljaju oči neba. (Zanimljivo je da ovo, ne bez osnova, i danas smatra moderna astrologija.) Postoje prethistorijski crteži koji se mogu interpretirati na ovaj način.
Konjukcija Sunca i Mjeseca, ili združivanje, kao nebeskih kralja i kraljice aludira na neki način na 'vrhovno dobro', te se je u nekim narodnim predajama ono, u nemogućnosti drugačijeg definiranja, jednostavno opisivalo kao «spojiti Sunce sa Mjesecom». I odista ovaj simbol, združenih dvaju nebeskih svjetala, možda je najčešći (u odnosu na sve druge simbole) u crtežima, bakrorezima i slikama vezanim za alkemiju. U novije vrijeme, možemo ga vidjeti na zastavama pojedinih zemalja, pretežno islamskih, ali i drugih. Mjesec se najčešće simbolički prikazuje kao polumjesec. Sunce (ili zvijezda) se prikazuje sa različitim brojem krakova, ili zraka. Simbol polumjeseca i sunca (zvijezde) se smatrao simbolom moći već kod drevnih naroda, kao što su npr, Babilonci, Perzijanci, i drugi.
Jedan od najizrazitijih polariteta u astrologiji jest polaritet Sunce-Mjesec. On se očituje kroz potencijalne vrijednosti izražene kroz samosvijest, koja je suprotstavljena instinktu. Razmatrajući ovaj par o Mjesecu razmišljamo u odnosu na promjene, materijalni život, cikluse tijela i instinktivnu prirodu, dok je Sunce konstantno, esencijalno jastvo koje razvija svoju svijest tokom vremena, te nam daje osjećaj kontinuiteta i stalnog identiteta. Kod međusobnog uticaja Mjeseca i Sunca radi se zapravo o interakciji između promjenljivog, receptivnog principa i konstantnog, zračećeg principa.
