My spiritual exercises
utorak, 25.02.2020.
MAILOVI OD BIVŠEG DRUGA-MASONA IZ SRBIJE
Gledao sam jučer na TV „Peti dan“, u kojem je jedna od tema bila o masonima. Meni se čini da i kod intelektualaca vlada jedno najblaže rečeno posvemašnje neznanje i totalna ignorancija u pogledu masonerije, i isti sam takav stav imao i ja, pred jedno desetak godina. Preko jednog bloga bio sam se upoznao sa jednim srpskim masonom, te sam sa njime bio razmijenio i nekoliko mailova. Malo mi je neke stvari razjasnio taj mason, a ja sam još i više saznao proučavajući samostalno masonsku literaturu, te članke sa interneta.
Pošto je več prošlo toliko godina, i mislim da u njima nije otkrio neke velike tajne, čime bi ga eventualno doveo u nezgodan položaj, a opet je iznio neke detalje koji pojašnjavaju masoneriju kao takvu (ne samo u susjednoj državi) odlučio sam da ipak objavim te mailove (odnosno dijelove koje se odnose na masoneriju i masone). Dakle, ovo ovdje su njegovi mailovi poslani meni, a svoje mailove poslane njemu izgleda da nisam sačuvao (nisam ih mogao naći u svojim starim folderima). Inače, ne slažem se sa svim njegovim stavovima, što je uostalom vidljivo iz njegovih 'odgovora'.
----------------------------------------------
Gete se nije odrekao masonstva nego je prestao da dolazi kada mu je sin iniciran, a knjige su mu do kraja života prepune masonskih simbola, ipak je on neka vrsta boga tako da je teško njime meriti bilo šta, Fihte jeste izašao ali je njegova knjiga o masonstvu cenjena i nije se je odrekao, Sen Martan je osnovao neku svoju varijantu masonstva. Masonstvo je isto što i eleusinske misterije i nije ni malo naivno za onoga ko razume. Ne znam da li si napisao ali moraš ako nisi neku rehabilitaciju Neptuna jer po svim knjigama se prikazuje kao Bog klošara, narkomana i slično.
Znam dosta ljudi tako naprimer imam jednog sveštenika SPC koji je sledbenik Georgija Gemista Plitona, čovek nema ni 30 godina i ima troje dece moli se Fortuni grč. Tihi
---
Masonstvo nije tajno društvo, za tajna društva se ne za ni da postoje, to je samo zatvoreno društvo za one koji nisu članovi.
na mojoj lenti su Sunce, Mesec i trouglovi okrenuti gore i dole što označava involuciju božanstva i evoluciju čoveka
Postoji knjiga autora Christoper Knight i Robert Lomas «Hiramova knjiga» gde se govori da je glavno božanstvo masona Venera i veruj mi da jeste, da sam to osetio
---
Pazi priča se o raznim zaverama i slično i to je sve tačno kao i za
masone. Ovako ti je sa masonima ja to ne smem da napišem ali mogu ovako da ti
kažem. Majka svih masonskih organizacija je Ujedinjena Velika Loža Engleske
koja ima samo tri stepena i ne priznaje stepenove iznad. Naravno postoje
bočni redovi kao York Rite, Royal Arch i slicno. E pazi sad stepenove iznad 3
znači do 33 su izmislili Amerikanci i to se kao sto znaš zove škotski red
ili ritual. U Americi postoji severna i južna jurisdikcija škotskog reda, severna u
Čikagu južna u Vašigtonu. Svetom vlada takozvana južna
jurisdikcija ili 13 ljudi koji imaju 33 stepen. Zato naprimer Buš ili Kolin
Pauel imaju 32 zato što je 33 administrativni. U jednoj jurisdikciji može ih
biti 13 ljudi. I tih takozvanih 13 neimenovanih rastura sve i masone po
Evropi i po Americi i države i sve se trude da drže.
Pokušaću da nadjem jednu analizu Putinovog savetnika za bezbednost da Ti
pošaljem gde kaže da je glavni zadatak infiltracija u masonske
organizacije
---
Džoslin Godvin u knjizi «Antičke misterije» kaže da su u antici
postojala četiri tipa posvećenja: za vojnika, za monaha, za čarobnjaka i
sveštenika. Kaže da su masoni nastavak tog ratničkog posvećenja zato to jeste
inicijacija
jer, veruj mi ja sam otkada sam član prošao kroz takva iskušenja
vezana za ličnu bezbednost da je to itekako posvećenje. Već na drugom stepenu
završava se sa svakim hrišćanstvom ali mnogi to uopšte ne shvataju misle da
su se simbolički poklonili Veneri jer u stvari u ništa ne veruju.
Recimo u Francuskoj Veliki orijent koji nije ateistički kako se misli nego se radi
o jednoj mnogo ozbiljnijoj stvari vodi evidenciju francuskih oficira koji
idu u crkvu.
---
Mislim da se nismo razumeli sasvim - nemam ja mišljenje - svako ko je bar malo ušao unutra vidi da svetom vlada i to samo da donosi konačne odluke vrhovni savet južne jurisdikcije škotskog reda SAD. taj vrhovni savet ima 13 članova: jedan je suvereni glavni komander reda i 12 sa zvanjem generalni inspektor hrama. Naravno da ne vladaju sa CK KP Kine i slično ali vladaju zapadom i sve ove druge organizacije su pokriće. Preko Nemaca razaraju evropsku masoneriju sa ciljem da je nema jer ako je nešto tajno ne može se kontrolisati.
To sam ja osetio na svojoj koži, kako se to radi, kada su nas ovde lomili u leto 2007.
U Hrvatskoj naprimer imaš red hrvatskog zmaja, čisto ustašku organizaciju sa kvazimasonskim ritualima čiji je cilj priprema ljudi za ulazak i infiltraciju u masone.Tamo masoni nisu ustaše kao što su bili u Kraljevini Jugoslaviji. U Italiji imaš naprimer oko 30 masonskih obedijencija od čega je pet normalnih, a ostalo su divlje.
Sto se tiče masona u Rusiji, veliki su lomovi; najpre su Francuzi ušli pa ih je Jeljcin pustio a Putin slomio - sada imaju dve velike lože, jedna je patriotska, druga je ispostava stranaca. Što se tice patriotske masonerije oni su na rečima hrišćani u suštini komunisti.
Sa područja bivše Jugoslavije samo su dva čoveka u tim međunarodnim organizacijama i pitanje da li ih neko nešto pita ili služe kao izvor informacija.Hvala Ti na tekstu još jednom ću ga pažljivo pročitati
[I tu se veza prekida, iz očoglednih razloga]
---
A ovo je post nekog anonimnog srpskog blogera od prije deset godina, očito insajdera, moguće pripadnika tajnih službi ili sa njima u bliskom odnosu. Iznose se očito podaci o povezanosti srpskih masona i krim-miljea. (Ove podatke treba uzeti sa dozom rezerve.) Tu je također u nastavku i intervju sa nekim Dragutinom Zagorcem, možda velikim majstorom Velike lože Jugoslavije, vjerojatno od prije skoro 20 godina.
KO SU SRPSKI MASONI
Ubice iz masonske lože
Slobodan Vuksanović je godinama bio prijatelj sa Draganom MaleševićemTapijem, a 1999. godine je primljen u masonsku lozu "Pobratim", zajedno sa Draganom Kopčalićem, i oni su imali zadatak, uz pomoć te masonske loze, da preuzmu u celosti Demokratsku stranku. Procenjeno je da je Zoran Đindic suvise kompromitovan svojim ponasanjem u toku rata, bekstvom iz zemlje, izjavama koje je davao po zapadnoj Evropi, posebno po Nemačkoj, kojima je, praktično podržavao agresiju na našu zemlju i bombardovanje. Procena je bila da Demokratska stranka, na čelu sa Zoranom Đinđićem, nema nikakvih šansi i zato je masonska loža pristupila temeljitim pripremama da se preuzme predsednička funkcija u toj stranci. Oni su u to uložili veliki novac. Slobodan Vuksanović, koji je pripreman za tu funkciju, napredovao je i u masonskoj loži i u međuvremnu postao prvi nadzornik, sto je treća funkcija u loži, odmah posle glumca Mikija Manojlovica, koji je šef jedne od tih loza, koje su u sistemu Dragana Maleševica Tapija. Jednu od sekretarskih funkcija obavljao je i Dušan Zabunović koji je oružjem zauzeo Saveznu upravu carina,posle 5. oktobra, a zatim podmetuno eksploziv u poslastičarnicu, čiji vlasnik nije hteo da je proda na najprivlačnijem mestu, blizu železničke stanice. Masoni su u kampanju dovođenja Slobodana Vuksanovića na celo Demokratske stranke uložili pola miliona dolara, i taj im je posao išao uspesno. Uspeli su, čak, da u rukovodstvu Demokratske stranke zadobiju većinu, ali su jedan faktor izgubili iz vida. Faktor Gorana Vesića, koji je brojao glasačke listiće posle tajnog glasanja. Veštim brojenjem Vesić je, zapravo, pocepao u paramparćad svih pola miliona dolara, i proglasio Đindića za predsednika. Ispostavilo se da je najvažnije ko organizuje i ko broji glasačke listiće. Ta akcija je na taj način propala. Pokušaj Đindićevog uklanjanja. Trenutnu funkciju, takozvanog "grani komandera", u lozi, obavlja Milan Lajbner. On je na sahrani nosio Tapijeve bele rukavice i mačeve, i neku lentu. Vuksanović je dobio zastitni status, "protektik", zastićeni je član, u smislu objavljivanja podataka. On spada u kategoriju tajnog članstva. To je dobio od Dragutina Zagorca, koji ima funkciju čuvara mača lože i koji je na sahrani nosio Tapijevu sliku. Angažovao se u mnogim aferama. Predsednik je kluba poslodavaca, bivši šef Gradskog odbora Nove demokratije, koji je, svojevremeno, najuren zato sto je vezan za konkurentsku masonsku ložu, za Tapija. U znak odmazde, Zagorac je svojevremeno organizovao bacanje bombe i paljevinu Opštinskog odbora Nove demokratije. Inače, Zagorac je bio veoma blizak sa Jovicom Stanišićem, pogotovo, u vreme kad se Stanišićev sin zabavljao sa njegovom ćerkom. Sin Jovice Stanišića je bio pilot kod Stanka Subotića - Caneta Žapca, u meduvremenu je Cane prodao avion, pa se Stanišicev sin zaposlio kod Pere Matića, i vozi njegov avion. Cane je organizovao Željku Maksimovicu Maki prevoz iz Crne Gore Matićevim avionom.Taj avion je pozajmljen, jednokratno, da bi se Željko Maksimović Maka sklonio na sigurno. Slobodana Vuksanovića su videli u masonskoj loži, pevač Vladimir Savčić Čobi, glumac Dragan Nikolić, glumac Dragan Bjelogrlić, Vuk Bojović direktor zooloskog vrta, novinar Milovan Brkić. Tapi je prekršio i neke masonske zakone, i protivno pravilima odmah prilikom inicijacije,Vuksanovicu je dodelio treći stepen, a posle mesec dana, ovaj je dobio trideset drugi stepen, što je kod masona vrlo neobično, čak, mozda, skoro nemoguće. Minimum pet godina je potrebno da se dostigne taj stepen. Kako do jeseni 2000. godine nisu bili u stanju da Đindića sklone sa tog mesta, jer je bio jak i imao mnoga druga uporišta, Dragan Maleševic Tapi i Kole Kostovski, a i Vukašin Maras iz Crne Gore, koji je takođe mason, doneli su odluku da Slobodan Vuksanović ide kod Momčila Perišića, sa zadatkom da posle izvesnog vremena preuzme tu stranu, ali je Zoran Đindić uspeo to da spreci. Svojevremeno je Perišić bio veoma blizak Koštunici, on je u međuvremenu promenio tabor i kada je osetio da mu se ljulja položaj, a i zbog nekih drugih razloga, jer je Perišiću iz Hrvatske bilo obecano ako isposluje da mu se predaju benzinske pumpe "Beograd petrol", koje su nekada nosile Ininu firmu, da će ga osloboditi optužbe za ratne zločine. To je bio dogovor koji je s njima postigao. Njemu je neko ovde obećavao iz Đindićevog kruga da će na to pristati. Medutim, posle su pravljene druge kombinacije pa je Perišić izvisio. Na kraju su Dušan Zabunović, Miki Manojlović, Dragan Maleševic Tapi, Kole Kostovski, Željko Maksimović Maka pristupili formiranju nove stranke čiji je predsednik Slobodan Vuksanović. Dakle, cilj je bio da se kriminalnim i masonskim podzemljem pristupi drugom konkurentskom klanu, i da se unese novi element u već postojeći obračun između Zorana Đindića i Vojislava Koštunice. Politički prostor oni nalaze u Koštuničinom političkom krugu, gde se angažuju i neki novinari koji bi im davali medijsku podršku, poput Milorada Brkića i Milorada Crnjanina. U to su umešani Aleksandar Tijanić i još neki ljudi. Čovic - Škrba – Maka. Željko Maksimovic Maka je bo u dnevnom kontaktu sa kriminalcem Škrbom iz Srpskog Sarajeva koji se pojavljuje i u Bijeljini, i u Beogradu, a kad dolazi u Beograd, Škrba odlazi u FMP u firmu Nebojše Čovića. Pogotovo odkada mu je neko eksplozivom razneo džip u Ulici Filipa Filipovića. Željko Maksimovic Maka je naručio da taj Čovićev Škrba izvrši dva ubistva u Republici Srpskoj. U dnevnom je kontaktu sa Bajom Živanićem, zvanim Baja Plavi, sa Čukarice, opasnim kriminalcem i ubicom koji je dugogodišnji poslovni partner Nebojše Čovića. Baja Plavi je posle Arkanovog ubistva pobegao u Grčku, u Atinu i kotirao je u policijskim krugovima i njihovim spisima kao jedan od glavnih osumnjičenih za zaveru protiv Arkana. Od arkanovaca možete čuti da su i danas Baja Plavi i Andrija Drašković glavni organizatori Arkanove likvidacije, ali oni imaju izvesnu spregu sa ljudima iz Državne bezbednosti. Pored Andrije Draškovića koji je u zatvroru zbog drugog jednog ubistva, a koji je i na mene spremao atentat 2000. godine i čak zolju pripremio za tu svrhu, Baja Plavi je jedini preživeo iz afere Arkanovog ubistva koji je na slobodi, a Čovićev je najbolji prijatelj. I danas Čović gotovo svakodnevno s njim telefonom razgovara. Pred 5. oktobar Baja Plavi je poslao Željka Maksimovića Maku da se nade u Čovićevoj blizini da ga čuva, pogotovo da ga čuva posle otmice drugog poslovnog partnera Baje Plavog - Milija Babovića. Tada je došlo do razlaza između njih. I tada je Baji Plavom pripao "pežo" Verano motorsa. Ostaje činjenica da su Plavi i Babović danas smrtni neprijatelji. Tu lezi ključ otmice Milija Babovica. Babović ćuti o toj otmici. Baja Plavi je sada vezan za Čovića, a Milija Babovic pokusava da nade neke druge poluge moći koje bi ga očvrsnule, kao Mladena Dinkića i Žarka Zečevića iz Partizana. Željko Maksimović Maka je u stalnom kontaktu i sa Vicom Petrovićem iz Crvene zvezde.
---
U radu obnovljene Velike nacionalne lože Jugoslavija učestvovali su od prvog dana pokojni Vojin Matić, pokojni Milutin Samuilov, pokojni Ivan Draškoci, zatim Miodrag Živković, predsednik Liberalne stranke, pisac Milorad Pavić, akademik Miroslav Gašić, novinari Boško Jakšić i Miša Brkić. Masoni su bili Andrija Gams i Borislav Pekić.
U knjigama Zorana Nenezića kao masoni pominju se i političari Milan Božić, nekadašnji potpredsednik Skupštine grada Beograda, Dušan Mihajlović, predsednik Nove demokratije, Vojislav Andrić, nekada potpredsednik Narodne skupštine Srbije. I pisci Raša Livada, Dragan Velikić, Ratko Petrović, Petrašin Kasalica, tada direkor Luke Bar. Masoni su i biznismen Đorđe Zečević, zatim režiser Ljubomir Draškić, novinar Dragorad Dragan Tanasić, doktor patolog Jovan Vasiljević, advokat Slobodan Perović.
Nenezić je tvrdio da je i Vuk Drašković, predsednik Srpskog pokreta obnove, 1999. godine u Grčkoj primljen u savez slobodnih zidara. Na listi masona u Zrenjaninu, na primer, nalaze se sledeća prezimena: Kićanski, Arsić, Hajduković, Solarov, Stanić, Mihajlović i Prohaska. To su ugledni umetnici, majstori, biznismeni.
Nekadašnji članovi Velike nacionalne lože Jugoslavije braća Slobodan Perović, Dragorad Tanasić, Vladimir Desimirović, Jovan Vasiljević, Branislav Dimitrijević, Novica Jovović i Branislav Žigić, odvojili su se i formirali Regularnu veliku ložu Jugoslavije, koju je priznala Ujedinjena velika loža Nemačke. Dok je advokat Živulović, sin novinara Žike Živulovića Serafima formirao ložu Zora u Beogradu. Kako nam je rekao gospodin Dragutin Zagorac, Velika nacionalna loža Jugoslavija radi na tome da se ujedini sa Regularnom velikom ložom Jugoslavije, što se i može dogoditi tokom 2004. godine.
Ima li masona u vojnom vrhu Jugoslavije?
- Imamo braću u Generalštabu Vojske Jugoslavije i svim garnizonima. Međutim, u armiji ima mnogo više templara nego masona. Templari su naša sabraća, oni su osnivači NATO. A ima ih dosta i u Vest Pointu, najpoznatijoj vojnoj akadeimiji na svetu, u kojoj sam ja kao templar držao predavanje. Vidite ja na reveru nosim templarski krst. Brat Dragan Malešević, gospodin Milan Lajhner i ja smo inicirali osnivanje Templarskog reda u Jugoslaviji. Prijem u templare se vrši u pravoslavnoj crkvi. Templari su danas priznati u Srbiji.
Masoni su deo srpske elite od Njegoša i Vajfera. S tim što danas masoni imaju među braćom i novog Njegoša i novog Vajfera. Pitali smo zato prvog srpskog masona koliko je Velika nacionalna loža Jugoslavije prihvaćena i priznata u svetskoj masoneriji?
- Naša braća su oni koji su bogati duhom, za razliku od onih koji su u poslednjih 15 godina putem ekstraprofita i na razne druge načine sticali imetak. Naša loža je dobila priznanje, na primer, od milion masona iz Južne Amerike i od braće iz Severne Amerike. A priznale su nas i mnoge evropske lože, pre svega, Velika loža Francuske, koja je naša majka. Mi smo najmlađa, ali i najaktivnija evropska loža, pa smo zato i omiljeni među braćom u Evropi. Velika nacionalna loža Jugoslavije i Velika loža Francuske su osnivači Ujedinjene masonerije Evrope, koja je lane u Štutgartu održala svoju osnivačku skupštinu. A koja od tada radi na tome da se Srbija i Crna Gora prime u Evropsku uniju. Ne bih da govorim o detaljima naših aktivnosti u politici i diplomatiji, jer se naša javnost, inače, već pita koliko su masoni svojevremeno pomogli predsedniku Koštunici i ministru Svilanoviću u njihovim kontaktima sa svetskim liderima. Pomažemo mnogim našim političarima jer im otvaramo mnoga vrata u kabinetima svetskih političara, kao na primer, kod gospodina Prodija. Naša braća u svetu su mnogim našim političarima omogućili kontakte sa njima ravnim funkcionerima. Dešavalo se, na primer, da su braća iz sveta, jednom našem lideru pomogla da samo dva sata pre sletanja njegovog aviona u SAD, ugovori susrete i razgovore sa američkim zvaničnicima.
BRAĆA PO KECELJI
Recite nam, na kraju, koliko su masoni danas u svetu zaista uticajni i moćni, ako se zna da danas multinacionalni kapitalisti sa svojim novcem vladaju svetom?
- Masonerija u svetu je danas podjednako moćna kao i u vreme svog uspona, pre Drugog svetskog rata, jer su naša braća aktivna i u mnogim multinacionalnim kompanijama. Dovoljno je da vas podsetim da je poslovna zgrada čuvene kompanije IBM sagrađena kao piramida i da se na američkom dolaru nalaze masonska obeležja. Masoni su aktivni i u nacionalnoj politici, gde pokazuju kako treba da se bori za nacionalne ciljeve, a i u svetskoj diplomatiji.
Uostalom, ljudi koji su direktno bili umešani u raspad SFRJ, bili su članovi Škotskog rituala južne jurisdikcije slobodnih zidara. Masoni ovog reda su lord Karington, Peres de Kueljar, bivši generalni sekretar OUN, Fransoa Miteran, bivši predsednik Francuske, Đani De Mikelis, bivši šef italijanske diplomatije, nekadašnji američki predsednik Džordž Buš
1X028> 13 decembar C 04.20
JE LI OVAKO IZGLEDALA (STVARNA) POVIJEST KASNOG SREDNJEG VIJEKA?
Anatolij Fomenko u svojoj knjizi „Povijest – fikcija ili znanost“ iznosi neke doista zapanjujuće tvrdnje. Je li moguće da je ne samo povijest prvog milenija bila falsificirana, već – dobrim dijelom također i period prije renesanse, odnosno od 11. do 14. stoljeća? On također tvrdi da je Konstantinopol bio osnovan tek u 10. ili 11. stoljeću, a Rim – u 14. stoljeću?!
U početku nisam htio povjerovati u ove njegove navode, međutim, što sam više istraživao to vremensko razdoblje, koje se naziva „kasni srednji vijek“, sve sam više uviđao da je i u ovom ruski akademik imao pravo. Naravno, detaljnu (stvarnu) povijest ovog vremenskog razdoblja je nejvjerojatnije nemoguće rekonstruirati. Na osnovu mojeg malog istraživanja moguće je dati tek jedan mali kroki, ili skicu povijesnih događaja, onako, kako su se doista dogodili. Najkraće kazano, ovako bi se mogle postaviti stvari:
U jedanaestom vijeku doista Rim nije postojao kao takav, ili je postojalo tek jedno manje mjesto, sa ruševinama etrurskih građevina, hramova i drugog. Rimski biskup, ako ga je uopće i bilo, nije imao bilo kakav upliv na zapadno kršćanstvo. Italija je još uvijek bila pod Bizantom. Negdje tokom 11. i 12. stoljeća bile su u Rimu izgrađene (bizantske) bazilike, i to su bili prvi počeci rimskog kršćanstva, kada su te do tada svjetovne zgrade (palače bizantskih aristokrata, te upravne i sudske zgrade) bile pretvorene u sakralne. Nijedna od njih nije očuvana u originalnom izgledu, jer su tokom 16-17, stoljeća na njihovim mjestima podignute katoličke crkve (koje se također nazivaju bazilikama).
U početku (tj. govorimo o 11/12. stoljeću) je centar zapadnog kršćanstva bila Francuska. Središte zapadne religije i filozofije bio je Pariz. (Crkva sv. Viktora, te Bernard od Clervauxa i drugi) U Bibliji se spominje Italija i Španjolska, ali Francuska ne, no činjenica je da su prvi kršćani došli na jug Francuske (Marseilles) u 11. stoljeću, i onda se vjera počela širiti prema sjeveru. Križarski ratovi i templari odnosno križari (koje su glavninu činili upravo Francuzi) nisu imali za cilj oslobađanje Jeruzalema od muslimana, jer njih – još tamo nije bilo. Pravi razlog je bio osvajanje područja pod Bizantom, te širenje vjere. Italija je bila oslobođena od Bizanta tek krajem 12. stoljeća, a početkom 13. stoljeća krenulo se i na sam glavni grad, odnosno Kontantinopol. Pošto se uvidjelo da u nekim područjima (kao što je sjeverna Afrika i Bliski istok) ljudi ne prihvaćaju kršćanstvo, bila im je ponuđena jedna druga religija, koja u stvari i nije bila drugo do sekta kršćanske religije, koja se počela širiti tek u 13/14. stoljeću.
A Rim postaje stvarno moćan tek u 14. stoljeću, kada počinje stvarna vladavina papa nad zapadnim kršćanstvom. Vrijeme je to kada pape postaju pripadnici tzv. crnog plemstva („black nobility“), aristokratske familije poput Colonna, Piccolomini, della Rovere i drugi.
četvrtak, 20.02.2020.
JACQUES DE MOLAY I PAPA LEKSANDAR VI - TKO SU DANAS?
Vjerujem da mnoge interesira tko je inkarnacija Jacquesa de Molay-a, posljednjeg velikog meštra templarskog reda, koji je nakon torture bio spaljen na lomači 1314. godine. Radi se o Holgeru Kerstenu, njemačkom teologu, koji je 80tih godina napisao zanimljivu knjigu "Isus je živio u Indiji". Na Google image-u postoje dvije verzije portreta de Molaya. Po meni, jedna predstavlja malo idealiziranu verziju, dok je druga malo realističnija. Ova druga slika pokazuje doista veliku sličnost sa Kerstenom. Čini se da je de Molay bio nakon torture bio umotan u platno, a da je kasnije to platno bilo predstavljano kao tobožnje platno u koje je bio umotan Isus Krist, kada su ga skinuli sa križa.
Na portretima je Isus bio predstavljen kao lijepi mladić duge kose i plavih očiju. Čini se da je njegov portret bio oblikovan po uzoru na Cesare-a Borgiu (pretpostavljam da je on u sadašnjem životu jedan mladi australski glumac, ali nisam sto posto siguran), sina pape Aleksandra VI. Njegova današnja inkarnacija je suprug sada već bivše predsjednice Jakov Kitarović. Prema tome, Kolinda je bila u 16. stoljeću njegova nevjenčana supruga Vanozza dei Cattanei, a s njime je imala i kćerku Lucreziju, čija je današnja inkarnacija glumica Chelan Simmons. (Ona je u prethodnom životu bila također glumica, Natalie Wood.)
utorak, 11.02.2020.
Tv hakeri i inkarnacija blaženog Stepinca
Dakle, čovjeku se mogu dogoditi neobične stvari u životu, čak i kada mu je svakodnevni život prilično dosadan. Prije nekoliko tjedana desilo mi se nešto bizarno kad sam gledao program subotom navečer, točnije emisiju 'Posebni dodaci', koju gotovo pak redovito gledam. Bila je to emisija - tematska, a tema je bio sport na filmu. Najprvo je bio jedan film, kojem sam nažalost zaboravio naslov, ali govori o američkoj univerzitetskoj košarci, sa O'Nealom i Birdom, te jednom još starijom zvijezdom američke profi košarke, Bobom Cousy-jem. (Zanimljivo je kako stari Bob nepogrešivo ubacuje slobodnjake, i u svojim poznim godinama.) I sad, čekam ja drugi film, u kojem se treba pojaviti nedavno preminuli Kirk Douglas. Međutim, međutim...
Ne započinje film "Šampion" iz 50tih sa Krkom Douglasom, već nedavni film istog naziva, sa mladim glumcem Andreom Carpenzanom, o nogometašu Christianu Ferru. I gledam ja film gledam, i mislim, da nisu slučajno na 3. programu kojom greškom pomiješali dva filma istog naziva. No, film završava, ne završava - već se prekida možda kojih 10-15 minuta ranije, i - nastavlja se emisija 'Posebni dodaci'. Živorad i Dejan se ne ispričavaju zbog 'krivog' filma, već počinju diskusiju o - Kirku Douglasu i njegovom filmu "Šampion".
Našao sam se u nedoumici: zar je moguće da sam samo ja gledao film sa Andreom Carpenzanom, a svi ostali gledatelji drugi film?! Pošto je u današnje vrijeme moguće hakirati TV, vjerujem da mi je ovaj drugi film podmetnuo (natjerao da ga pogledam) neki haker. Nakon nekog vremena, razmišljajući o ovome, pomislio sam da mi Andrea nekako poznato djeluje - pa ne radi li se o inkarnaciji blaženog Alojzija Stepinca?
