My spiritual exercises
utorak, 24.08.2021.
JEDAN KRŠĆANSKI ZAGOVORNIK REINKARNACIJE IZ 11. STOLJEĆA
Kada se spomene reinkarnacija u kršćanstvu, onda se obično povezuje sa kršćanskim filozofom Origenom, koji je živio u 3. stoljeću, i čije je učenje bilo osuđeno na koncilu u Konstantinopolu, tri stoljeća kasnije. Međutim, malo je poznata činjenica da je jedan kršćanski filozof iz 11. stoljeća zagovarao re-inkarnaciju, nauk dakle koji su promovirali filozofi iz Aleksandrijske škole Amonija Sakasa. Radi se o Ivanu Italu (grč. Ioannes Italos), bizantskom neo-platonskom filozofu za kojeg se zna da je živio u Konstantinopolu tokom 11. stoljeća. Ne zna se točno kada je bio rođen, no u svakom slučaju nešto poslije Mihaela Psela, čiji je bio učenik, i naslijedio ga je na čelu Filozofske škole u glavnom gradu Bizanta (tada Rimskog carstva) Konstantinopolu.
Ivan Ital, kao što mu govori prezime, talijanskog je porijekla, i potiče iz pokrajine Kalabrije na jugu Italije. Otac mu je bio profesionalni vojnik, u službi bizantskog imperija. Kada se bizantski vojskovođa Georgios Maniaces bio pobunio protiv cara Konstantina IX Monomaha 1042. godine, Italov otac je sa sinom izbjegao u Italiju, no Ivan se nakon nekog vremena bio vratio u Konstantinopol, gdje je postao student Mihaela Psela, sa kojim je bio došao u sukob.
No, kasnije je postao miljenik cara Mihaela VII Dukasa, posljednjeg cara pod kojim je služio Psel. Nakon što se Psel bio zamonašio, Ital je došao na čelo Filozofske škole u Konstantinopolu. Učenicima je predavao i objašnjavao spise čuvenih grčkih platoničkih filozofa – Prokla i Platona, Jambliha, Porfirija i Aristotela. Najpoznatiji među njegovim učenicima bio je Eustratije iz Nikeje.
Zbog svojih heretičkih pogleda u vezi teorije reinkarnacije bio je osuđen oko godine 1082., od strane carigradskog patrijarha. Govorilo se da je imao uspjeha u širenju svoje hereze među bizanstskom aristokracijom i na dvoru, pa ga je car Aleksije I Komnen morao poslati u progonstvo iz glavnog grada. Ivan Ital je proveo neko vrijeme u manastiru Zoodochos Pege (moguće i do kraja života). Ne zna se točno kada je umro. Wikipedija navodi njegovih sedam djela, koja su sačuvana, a njihova tematika se odnosi na općenita filozofska pitanja, posebno na dijalektiku i retoriku, a također i na tumačenja djela Aristotela i Porfirija.
