"...Rjeđe se događa da njen san razbije krik, i onda je na mene red da je prekrijem, sav u zaštitničkom znoju.
Ona mi kroz usne objavljuje uzrok svog vriska. „Jako veliki kukac“, kaže, kao da me ne bi uznemiravala zbog nekog manjeg; ili „Stepenice su bile klizave“, ili jednostavno (što mi se čini do tautologije tajanstvenim), „Nešto gadno“.
A onda, pošto je iz sebe izbacila tu vlažnjikavu žabetinu, uzdahne i vrati se pročišćenom snu.
Ja ležim budan, čvrsto držeći ljigavog vodozemca, prebacujući pregršt otpada iz šake u šaku, uznemiren i zadivljen..."
u stvari... s kim u zadnje vrijeme ne-spavam. julian barnes.
_______________________________________________________________________________________
nekad zagradama grlim čitave odlomke.
punim njima jastuk, pa ga okrećem.
lice uvijek volim položiti na svježiju stranu.
podvlačim liniju, kao tanku ruku pod obraz.
tessa k