Sewen

Ponekad gorim, al' gorim od straha,
Da li cu uspjeti sve reci,
Da li cu prijatelje steci,
Da li cu uspjeti doci do daha,
Bez griznje savjesti svenut,
Ili otploviti k'o leut?!

Ponekad gorim, al' gorim od muke,
Da li cu osjetiti inje
Il' bit cu poput sirotinje,
A slava kaplje kroz oluke
I zemlji stize samo dim.
Ja tu se ne vidim...

Sjecanja kao suvenir,
Objesih o zid.
Dal' sve je samo hir,
K'o stid?..
A isplakat bih htio
Za sto se borim...
Tako sam odlucio,
Dok ne sagorim...