Sewen

Vridne ruke, od konopi,
Stvorili se pusti gropi.
I mršava tila ištu,
Onom zadnjem pristaništu.

Izilo je more lice,
Umorno od nesanice,
I bolesti na duzine,
Škripi život od ruzine.

Svaku mrvu čovik plati,
Kad se jednom doma vrati.
Zadnji vijađ, zadnja mriža,
Suvo cviće ispo' križa.