Ljubav kroz riječi jedne žene
Privini me uza se
Ti si obala,ja sam more- privini me uza se.
Ja sam brod, ti si luka- privini me uza se.
Kad sjećanja na besane noći
probude strasti-privini me uza se.
Kad olujno nebo munje paraju,kad riječi šute
a ljutnje govore- privini me uza se.
Kad tuge u srcu zanoće,
budi moja utjeha- privini me uza se.
Sva mirisna proljeća, sva vrela ljeta i sve jeseni,
u tvojim su rukama - privini me uza se.
Kad kroz golo granje studen stigne, kad slutnja
dolazećeg srce stisne-privini me uza se.
