utorak, 14.10.2014.
osvrnite se oko sebe.....
zašto se jednostavno................
ne bih bacila sa zgrade?
.... žablju perspektivu zamijeniti ptičjom,
iz rova put neba,
..... na par sekundi,
onako sa sanjanim krilima,
namjesto stvarnih ruku?
Zašto ne?
Ja.........ne bih
zgrade u mom gradu
su trokatnice,
ne bih se polomila
više nego sam polomljena
i skršila više
nego sam skršena
letjela ne bih,
čovjek u pol sekunde
nema šanse
pticom postati!
(pticom se moraš izleći,
a djelima,sebe,čovjekom
očovječitii)
.................................zašto se,jednostavno,
ne bih zapalila?
Vatrom pročistila,
Fenix postala i
suzama izliječila
sve rane,
sve bolne......
Ja...... ne bih..................
jer Hefes
ugasi vječnu
vatru
a zaboravljen
On
prokle zadnjeg
crveno-zlatnog
besmrtnika
pradavno
(dok je još
Svarog plutao po
moru, zarobljen u jaje)
sretnom kletvom
- dabogda čovjek bio-
Stvorovi ogromnih
nedjela i
užasne samovolje,
proždirući život
i gutajući
svjetlost
(u birokratskom spokoju)
pucaju...........
.......... u naše snove
kao da su
glineni
golubovi!
Ljudi bez
snova.
odu..........
nepopravljivi
nepovratno
u nepoznato.
Sni bez
čovjeka,
kao posljednji
šapat
nade,
zamuknu
zanavijek.
Samo nam
je jednom
snovitim
ljudskim bićem
biti,
samo smo
jednom
prokleti,
radosno
ukleto,
blagoslovom
življenja!
Snivajmo
sanjive
snove,
jer na
dnu
škrinje
ostade
"dama"
koja
nas
hrabri,
da život
nisu
samo
noćne more!
- 00:32 -
Komentari (23) - Isprintaj - #
