Slika ne opisuje prelijepu palatu i njeno dvorište, čudesnu baštu snova čiji su listovi jedan po jedan, s ljubavlju iscrtani, tamno drveće i zvijezdanu noć koja ih obasjava , već njih na mjestu gdje su se sreli u zagrljaju te noći, ljubavnike koji se izdaleka čežnjivo posmatraju i zadirkuju međusobno dvosmislenim šalama, nečujno.
Pod slojevima događanja , u tišini jedinstva vlada zajedništvo koje bi se vidjelo da su slike i ljubav čiju tajnu prikazuju satkane od istovjetnog materijala. Čini se kao da iz prikazanih ljubavnika isijava svjetlost koja potpuno prožima sliku. Kao kada smo se On i ja zagrlili, kao da se ista ona milina razlila po cijelom svijetu.
Oznake: mi
|