petak, 08.12.2017.

Magla nad rijekom



Nad mirnom vodom rijeke, bez pokreta i šuma, bez onog životu prepoznatljivog osjećaja u izmaglici blage snage sna, u kojoj se boja neba i boja vode i laki miris kiše stapaju, dimno izjednačavaju i mire u prahu čija boja nema ni imena ni značenja, nadvile su se sanjive zgrade grada. Oslikavaju se sjene u sjaju rane magle koja duhuje nad vodom.
Nakupila se kao gomila pucvala ispod čijih niti trepere siluete zgrada, miruje velika sjena mosta, samo mala sjena našeg autobusa klizi po vodi sa milošću jutarnjeg zamajca.
Magla se prostire u daljinu kao nepregledni okean vaz-duha, kao okamenjena dolina, a u dnu te magle nazire se još malo rumenila, poslednji trag nekog života , malog ljudskog postojanja.
10:21 | Komentari (16) | Print | ^ |

<< Arhiva >>