Drugi par postoli

četvrtak, 23.01.2020.

Kontemplativna poezija

Patnjama,patnji,patnja
kroz zapete ognjenih zmija i zelembaća
gazi,plazi,mrlji,cvrlji,krlji frlji
oko prljavog pupka kapetana sadista
koji je i mrtav kroz zlatnu protezu
urlao na noževe,urlao na kopita.

Vav,vav i viv viv
lajući kao pas
i vivkajući kao vivak,
za sebe,za nas
za izgubljenu nedužnost
jaglaca i ljubičica
i za ludo uzneseni razum kurvinski.

I fijuću krvavi bičevi bijesa
fijuču oko nogu kapetana sadiste
koji ni dupetom ne može otkriti
uzajamnost prožimanja,
što bijaše pupkovinom naprednosti
do srži pokvareno.

Usprkos bijesu vihora
i ljudske neproživljene želje
njišu se okrugli snovi
viv,viv,vivkajući kao vivak
živ,živ,živkajući kao živak
i vav,vav,vavkajući ko mali ćuko.

I letahu jata crnih ptica
u prosinačko pramaljeće čovječanstva
letahu nad pokrovljem čipaka
neprofinjene ljubavi
preko kojih Hilda biješe
rasprostrla sva svoja nagnuća
podmukla i pohotna
u pomami viječno žednih
oklopljenih vojnika
koji plakahu nad usahlim jaglacima
kao što djeca plaču
obješena o nabrekle grudi svojih majki.

Viv,viv,vivkajući kao vivak
živ,živ,živkajući kao živak

Oznake: promišljanje
- 00:16 - Komentari (13) - Isprintaj - #

<< Arhiva >>

Creative Commons License
Ovaj blog je ustupljen pod Creative Commons licencom Imenovanje-Nekomercijalno-Dijeli pod istim uvjetima.