zato se vraćam na istinite ili samo izmišljene priče. ovaj put ću koristiti za podlogu jedan tekst nenada vekarića pod naslovom dubrovačke trovačice (dubrovački horizonti; 39; 1999., str. 23- 27) i legendu koju donosi marko margaritoni u knjizi pod nazivom dubrovnik između povijesti i legende (u tekstu zločin u kući ohmučevića (beneša) na lapadu, str. 231-234), dubrovnik, državni arhiv, 2001.
dosta sam pisala o otrovima, a i ovo što ću pisati dodatne su priče o otrovu kao sredstvu eliminacije. ovdje se ne radi o diplomatskoj eliminaciji, nego naprosto trovanju kao zločinu ili sredstvu kojim je određeni zločin počinjen.
za razliku od teme koju sam prije obrađivala, ovo je tema koja obrađuje zločin običnog puka ili kako se, na koji način, u koje svrhe rukovalo otrovima.
tema se dotiče odnosa između hladnog ili drugog oružja kao oruđa eliminacije nepoćudnih i otrova. ona objašnjava i tko je bio među spolovima spretniji i efikasniji u rukovanju otrovima.
|