utorak, 17.04.2012.
Japan - “Tin Drum" oliti Music LP-Undergorund / GRTg 24 04 u 19:10 uri
|
U sljedeci utorak ponovo nesto sasvim drugovacije. Predstavljan grupu Japan i njihov posljednji studijski album “Tin Drum”. Mimo svega sta je grupa stvorila prije ovog albuma, u muzickom djelu necemo, ka po obicaju pretresti kreativni put preko pojedinih tema. Razlog lezi u jedinstvenom polozaju albuma “Tin Drum” kao i njegove koncepcije. Sam album je potpuno odvojena cjelina od ostatka stvaralastva grupe, i time tesko da moze predstavljati neki kontinuitet u njenom stvaralstvu. Ovim ni najmanje ne zelin umanjiti znacaj ostvarenja banda prije izdanja ovog albuma, niti proglasiti muziku koju su stvarali do tada, manje vridnom. “Tin Drum” je jednostavno poseban album. Toliko poseban, da ne podnosi nikakve muzicke uvode ni odjave. “Tin Drum” je album koji je kao katana zasjeca meko tkivo istocnjacke kulture, brutalno prevrcuci njenu utrobu, donosi na svjetlo dana stoljeca evolucije zvuka tih dalekih krajeva. Fuzirajuci je u rock, donosi do tada nedozivljenu senzaciju dalekog istoka, pretocenu u savrsenu “trendy” produkciju novoga doba. Cudesno, ocaravajuce, prepuno detalja, zarazno i nadasve puno duha.  Radi informacije, moramo reci i to, da je album po svom izlasku a i kasnije, ispljucan, kako od strane velikog djela kritike, tako i od poprilicnog djela publike. Naslanjajuci svoj kriticki temelj na prijasnjim ostvarenjima grupe, smjestajuci ga u uski New Wave okvir, i pogotovo, ne svacajuci samu njegovu bit, unaprijed su mu udrili pecat katastrofalnog, posljednjeg albuma grupe na izdisaju. Stoga, i ponovo radi informacije, pomalo je cudna prica o komercjalnom uspjehu ovog albuma. Jer za divno cudo, mimo svega, album se penje na Top 10 u Engleskoj, a singlica "Ghosts" na 5. misto Engleske Top Liste singlica. Impresivno za album koji je proglasen za obicno smece. Sta se mene tice, Japan mi do izlaska “Tin Druma” nije bija omiljena grupa. Cak stavise, gledao sam ih kao prirepak novom trendu u muzici. A pomodnost po svaku cjenu, san mrzija. I onda san nabavija “Tin Drum”, prekrasnu zvucnu slikovnicu dalekog istoka, prepunu mirisa dalekih krajeva i potpunog svacanja korjena, te nama, daleke i strane kulture. Plocu san slusa bez stanke, danima, misecima, pa i godinama. Svaka nota mi je govorila i danas govori svoju pricu, vraca me tisuce godina u povjest ispisanu na papirusu. Povremeno san se ponovo vraca negativnim recenzijama. I pita se, ko je ovde lud? Kriticari, koji su sa ponosom izjavljivali da su imali problema odslusat album do kraja, i tako ga smjestili u kategoriju smeca ili ja, koji je u albumu vidija veliko ostvarenje epohe? Sta se mene tice, godine su pokazale ko je bija u pravu, a na vama je da to prosudite za sebe. I kad govorimo o epohi New Wavea, nazalost, ona nije bas donila puno novoga i dobroga. Na srecu, pored gomile smeca, na povrsini su isplivali pojedinci i grupe koji su se nasli u tom izricaju. Jer bez, Japana i albuma “Tin Drum”, Johna Foxa i albuma “The Garden”, Heaven 17 i albuma “Penthouse and Payment”, te Orchestral Maneuvers in the Dark i njihovog elektronskog remek djela “Architecture and Morality”, tesko da bi se moglo uprit prston u iole ozbiljnije izdanje pokreta. Naravno, Pere Ubu i Cabaret Voltaire ovaj put ostavljamo sa strane. Oni su posebna prica.  I na kraju ovog uvoda, kazemo par rici o samom bandu. Japan je bija Engleski band oformljen 1974 godine u Londonu. Zapoceli su ka gupa prijatelja, okupljenih oko zajednickog interesa u muzici. Braca David Sylvian, na gitari i vokalu, Steve Jansen na bubnjevima, te klavijaturista Richard Barbieri i basista Mick Karn. Cila je ekipa isla u istu skolu. Gitarista Rob Dean se pridruzija bandu naknadno, ali prije nego su izasli na siru sccenu. Te iste 1974 godine, uzimaju ime Japan i po obicaju tog vrimena, potpisuju ugovor za snimanje sa Njemackom diskografskom kucom Hansa. Dakako, po samom stilu su se uklopili u prevladavajuci trend tog doba, postali su derivat David Bowiea, T.Rexa, i The New York Dollsa. Prvi album izlazi in 1978 godine. “Adolescent Sex” prethodi “Obscure Alternatives”. Oba albuma prolaze iznimno dobro u Japanu, di ubrzo postaju kult grupa. Interesantno je da su bili iznimno popularni u Holandiji, di in cak singlica "Adolescent Sex", dolazi na Top 30. Priko Velike Bare, Kanada ih je lipo prihvatila, dok su ih Amerikanci ignorirali. Treci album, “Quiet Life”, donosi zaokret u stilu, bacajuci do tada prevladavajuce gitare u drugi plan. Razvijaju pristup kroz elekronsku muziku. Po prvi puta Sylvianov bariton dolazi u prvi plan, dok Karn pronalazi novi zvuk basa. Udaraljke se fokusiraju na atmosferu, stvarajuci zvucnu podlogu za gitaru. “Quiet Life” je bija zadnji album snimljen za Hansa diskografsku kucu. Posljednja dva albuma, “Gentlemen Take Polaroids”, izdanim 1980 godine i “Tin Drum” koji je svitlo dana ugleda 1981 godine, izdaju pod Virginom. Novim soundom grupa osvaja nove prostore i time novu publiku, a sam album “Tin Drum” je kod djela kritike i publike, koja je razumila o cemu se radi, dozivljen kao ultimativno ostvarenje epohe, te ga proglasavaju kao, “one of the most innovative albums of the 1980s!”. Nazalost, ti su se glasovi brzo utihnuli, prepustajuci mjesto misljenjima bivsih propalih muzicara, kojima nista nije bilo dovoljno dobro, dok se ne plati, da bi bilo drugacije. Produkcijski, album je savrsen. Produciran je od Steve Nyea i same grupe, bez iti jedne jedine mane. Ovde ne govorin o zanatu, ovde govorin o tome da je i produkcija umjetnost za sebe. Produkcija koja u spoju sa kreativnoscu same muzike, daje ono o cemu manje vise svi muzicari na ovom svjetu mastaju. Ali malo ko postize. Pored “Dark Side of Moon” ovo je vjerovatno produkcjski najkreativnije djelo u povjesti moderne umjetnosti. Mozda van se cini da malo pretjerujen, ali poslusajte bubnjeve u “Catonu”, poslusajte bas dionice na cilom albumu. Bas gitara nema veze sa bas gitarom u klasicnom smislu rijeci. Ona nosi atmosferu dalekog istoka. Poslusajte ostale udaraljke. I one su su bojom hiljadama kilometraa udaljene od naseg kontinenta. Poslusajte klavijature. Zvucna pozadina koju oslikavaju ima konture Kine, a Japan se vidi u magli. Ukratko, ovde ne zelin govoriti o produkciji kao cistoci izraza ili zanatu, vec o produkciji koja je umjetnost sama po sebi. Nakon odslusanog albuma, emisju cemo nastaviti sa kratkim informacijma vezanim za grupu. Nakon izlaska albuma “Tin Drum”, tenzije u bandu su toliko narasle da je razlaz bija jedino rijesenje. Doduse, kap koja je prelila casu je bio kad je picorak od Karna presalta postelju i skrasija se sa Sylvianom. Posljednji nastup Japan ima u jedanaesti misec 1982 godine, kad odrzava sest totalno rasprodanih koncerata u hramu muzike, Londonskom Hammersmith Odeonu. Tom prilikom snimaju i svoj jedini zivi album “Oil on Canvas”, koji se penje na 5. misto Engleske top liste, i koje li ironije, postaje najprodavaniji album grupe. Clanovi su krenili svaki svojin putem. Ono sta je nama interesantno, a u sklopu buducih emisija, je karijera Davida Sylviana. Oslobodivsi se okova koje je nametao band, David se posvecuje solo radu i suradnji sa mozda najkarizmaticnijom figurom u muzici uopce, Robertom Frippom. Ova saradnja ce donit novi vjetar u progresivnoj muzici i time obiljeziti Davida Sylviana kao jednog od najvecih protagonista progresivne scene uopce. O njemu i njegovim solo projektima, drugom prilikom. Orginalni clanovi grupe Japan su se ponovo okupili 1990 godine, ali ovaj put pod imenom Rain Tree Crow. Izdali su samo jedan istoimeni album, koji je bija lipo primljen sa strane i kritike i publike, ali to je bilo ujedno i zadnje od banda. Nakon izdavanja albuma, grupa se definitivno raspada. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------ Iako su Japan cesto smjestali u New Wave, odnosno, pokusali ih pokriti New Romantic pokretom, sa ove vremenske distance, jasno je da je Japan samo izvana imao obiljezja koja mu pridaju. Svojom progresivnoscu i pristupom, a pogotovo sa albumom “Tin Drum”, Japan je pokrenija lavinu u samom Japanu, generirajuci nebrojeni broj sastava i muzicara, koji su krecuci se po utabanoj stazi koju su prokrcili David Sylvian i ekipa, formirali scenu te najmnogoljudnije zemlje dalekog istoka. Uticaj koji je grupa izvrsila na globalno razumjevanje i popularizaciju dalekoistocne kulture, se ne moze nicim izmjerit. Jedino sta sa nase strane mozemo napravit, je odati im priznanje, skinit kapu i reci posteno, od srca: BRAVO MAJSTORI ! -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Ne poznan puno ljudi koji su infisani u Kinu i Japan, u kulturu dalekog istoka, ali svjejedno, ova je emisija posvecena tim ljudima i njihovoj ljubavi prema svemu sta dolazi iz zemalja, di se novo sunce svaki dan radja. Budite s nama i sljedeci utorak. Vracamo se na mainstream, ali sa posebnom grupom. Predstavit cemo Blondie, njihov put “od trnja do zvjezda”, uz kompilacijski album “Greatest Hits” Eto ! ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Evo i nagovjestaja onoga sta ide u emisji: Japan - Art of Parties Japan - Talking Drum Japan - Ghosts Japan - Canton Japan - Still Life In Mobile Homes Japan - Visions of China Japan - Sons of Pioneers Japan - Cantonese Boy --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Cilu emisiju mozete slusati u utorak navecer u 7 i 10 uri i u nedilju u 5 i 10 popodne, ako stavite lancu od radija na 90,6 MHz, a isto tako i preko majke svih mreza na ovi link doli: Music LP-Underground - Live Streaming feta |
