MALI SUNCOKRET
27.06.2014., petak
Zabranjeno je...Pablo Neruda ZABRANJENO JE Zabranjeno je plakati bez pouke, probuditi se, a ne znati što sa sobom, bojati se osobnih uspomena. Zabranjeno je ne smijati se problemima, ne boriti se za ono što želiš, odustati od svega zbog straha, snove ne pretvoriti u stvarnost. Zabranjeno je ostaviti svoje prijatelje, ne pokušati sačuvati uspomene, i zvati ih samo onda kad su ti potrebni. Zabranjeno je ne biti svoj pred drugima, pretvarati se pred ljudima do kojih ti nije stalo, izigravati klauna da bi te pamtili, i zaboraviti one kojima je zaista stalo do tebe. Zabranjeno je ne činiti stvari za samoga sebe, bojati se života i obaveza, ne živjeti svaki dan kao da ti je posljednji. Zabranjeno je otjerati nekog s kim se nisi pomirio, zaboraviti njegove oči, osmijeh, sve... zato što je on nastavio svojim putem. Zabranjeno je zaboraviti njegovu prošlost i zamijeniti je njegovom sadašnjošću. Zabranjeno je ne pokušavati shvatiti druge, misliti da je njihov život vredniji od tvog, ne spoznati da svatko ima svoj put i sreću. Zabranjeno je ne stvarati vlastitu priču, ne imati vremena za ljude kojima si potreban, ne razumjeti da ono što ti život daje, to i uzima. Zabranjeno je ne tražiti sreću, ne živjeti život s pozitivnim stavom, ne misliti da uvijek možemo biti bolji. Zabranjeno je ne znati da bez tebe ovaj svijet ne bi bio isti. Pablo Neruda IT IS FORBIDEN It is forbiden to cry without learning, to wake up one day not knowing what to do, to be afraid of your memories. It is forbiden not to smile at problems, not to fight for what you want, to abandon everything because of the fear, not to transform your deams into reality. It is forbiden not to show your love, to make someone pay for your debts and the bad humor. It is forbiden to leave your friends, not to try to understand what you lived together, to call them only when you need them. It is forbiden not to be yourself in public, to feign with people you don't care about, to fake being funny just to make them remember you, to forget all the people who love you. It is forbiden not to make things by yourself, not to believe in God and forge your fate, to be afraid of life and its engagements, not to live each day like it was a last sigh. It is forbiden to miss someone without cheering, to forget his eyes, his smile, just because your paths stopped being embraced, to forget his past and paying it with his present. It is forbiden not to try to understand people, to think that their lifes are more valuable than yours, not to know that each one has his way and his happiness. It is forbiden not to create your history, not to have a moment for the people who need you, not to understand that whatever life gives to you, it takes it away as well. It is forbiden not to search for your happiness, not to live your life with a positive attitude, not to think that we can be better, not to feel that, without you, this world wouldn't be the same. - Alfredo Cuervo Barrera - Zabranjeno je... muzika: Violeta Parra - Gracias a la Vida (Datum objavljivanja: 29. ožu 2012. KneleCG) Internetom već dugo kruži pjesma naslova „QUEDA PROHIBIDO“ na naše jezike prevedena kao „Zabranjeno je“, za čijeg se autora u najvećem broju priloga navodi Pablo Neruda. Nedavno sam na istom mjestu „otkrila“ da je njen autor zapravo mladi pjesnik Španjolac Alfredo Cuervo Barrero koji tvrdi da se dugo muči ispravljajući tu grešku i da je njegovo autorstvo još pod sumnjom unatoč priloženim dokazima o registriranom intelektualnom vlasništvu. Tješi ga to što je na njegovu molbu Zaklada Pabla Nerude potvrdila da pjesma nije Nerudina. Zanimljivo i komplicirano, zar ne? Prenosim pročitano putem i redom kojim sam prošla. Pjesma je u mnogim prijevodima nažalost i „amputirana“, pa evo posla za zainteresirane znalce: QUEDA PROHIBIDO żQué es lo verdaderamente importante? Busco en mi interior la respuesta, y me es tan difícil de encontrar. Falsas ideas invaden mi mente, acostumbrada a enmascarar lo que no entiende, aturdida en un mundo de falsas ilusiones, donde la vanidad, el miedo, la riqueza, la violencia, el odio, la indiferencia, se convierten en adorados héroes. Me preguntas cómo se puede ser feliz, cómo entre tanta mentira se puede vivir, es cada uno quien se tiene que responder, aunque para mí, aquí, ahora y para siempre: Queda prohibido llorar sin aprender, levantarme un día sin saber qué hacer, tener miedo a mis recuerdos, sentirme sólo alguna vez. Queda prohibido no sonreír a los problemas, no luchar por lo que quiero, abandonarlo todo por tener miedo, no convertir en realidad mis sueńos. Queda prohibido no demostrarte mi amor, hacer que pagues mis dudas y mi mal humor, inventarme cosas que nunca ocurrieron, recordarte sólo cuando no te tengo. Queda prohibido dejar a mis amigos, no intentar comprender lo que vivimos, llamarles sólo cuando les necesito, no ver que también nosotros somos distintos. Queda prohibido no ser yo ante la gente, fingir ante las personas que no me importan, hacerme el gracioso con tal de que me recuerden, olvidar a toda la gente que me quiere. Queda prohibido no hacer las cosas por mí mismo, no creer en mi dios y hacer mi destino, tener miedo a la vida y a sus castigos, no vivir cada día como si fuera un último suspiro. Queda prohibido echarte de menos sin alegrarme, olvidar los momentos que me hicieron quererte, todo porque nuestros caminos han dejado de abrazarse, olvidar nuestro pasado y pagarlo con nuestro presente. Queda prohibido no intentar comprender a las personas, pensar que sus vidas valen más que la mía, no saber que cada uno tiene su camino y su dicha, pensar que con su falta el mundo se termina. Queda prohibido no crear mi historia, dejar de dar las gracias a mi familia por mi vida, no tener un momento para la gente que me necesita, no comprender que lo que la vida nos da, también nos lo quita. Alfredo Cuervo Barrero |
Hvala Đorđe! 
