Jadi mladog vola

< studeni, 2005 >
P U S Č P S N
  1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30        

06/2022 (1)
09/2019 (1)
08/2018 (1)
11/2016 (1)
12/2014 (1)
04/2014 (2)
01/2014 (6)
12/2013 (10)
11/2013 (8)
09/2012 (2)
08/2012 (3)
04/2012 (1)
11/2011 (1)
09/2011 (4)
05/2011 (2)
01/2011 (1)
11/2010 (1)
10/2010 (2)
07/2010 (1)
06/2009 (1)
02/2009 (4)
01/2009 (7)
11/2008 (3)
10/2008 (5)
09/2008 (3)
08/2008 (5)
05/2008 (1)
04/2008 (2)
03/2008 (5)
02/2008 (5)
01/2008 (3)
12/2007 (3)
11/2007 (2)
10/2007 (3)
09/2007 (2)
08/2007 (1)
07/2007 (6)
06/2007 (3)
05/2007 (1)
03/2007 (1)
02/2007 (1)
01/2007 (4)
11/2006 (3)
09/2006 (1)
08/2006 (5)
07/2006 (6)
06/2006 (7)
05/2006 (3)

pisma u boci
wallblog @ gmail.com

me, myself & I
Wall na Mjesecu
Wall na playeru

13.11.2005., nedjelja

"As Time Goes By" (Balkan-way)

29-03-2005 15:06
Kako ono ide ‘As Time Goes By’? Dok ekranom dominira unjkavo-kenjkava Bogie faca, žutih zuba i nazalnog glasa (Play it again, Sam), nakrivljen šešir, ruka s prstenom pečatnjakom, pogled koji lijeno klizi po zadimljenom lokalu?

jebešmisve, isto ,sve je baš bilo isto kad je Miralem emigrir'o, bjež'o iz Sarajeva, za 200 maraka preko veze otiš'o u Nađkanjižu u Mađarskoj, neki izbjeglički logor, vodili volonteri neki iz Amerike, ja pomag'o toj curi da nabavi Miralemu dokumente;

unutra jad i čemer, svako veče iste face, čekaju vizu, da ih pripuste u te njihove lijepe, daleke zemlje; Miralem tražio Ameriku, jebiga, nije znao da će završit na Aljasci, a ne u Kaliforniji, kako je to on meni prič'o;

uglavnom, gostiona k'o iz Kazablanke; svi čekaju da nekud odu; nije bilo Sama, nego je neki raštimani džuboks zavijao neke ljige, nešto kao “16 žutih ruža, tata će ti dati,oooooooooooh”; užas; sumrak; i onda dolazi taj švercer s lažnim potvrdama da smo iz ratom zahvaćenih krajeva, preduvjet za vizu; napili smo se ko mile majke; Miralem se i sad, 8 godina nakon toga još ponekad žali na glavobolju, kaže da mu je iz tog izbjegličkog kampa i pijanke sa mnom;

velim ti, prava Kazablanka. samo jebi ti to, nije bilo Ingrid, a ni Isabele Rosellini. al mi, dok živim, neće trebati akordi, da čujem il odsviram u glavi As Time Goes By.

-------
You must remember this
A kiss is just a kiss, a sigh is just a sigh.
The fundamental things apply
As time goes by.

And when two lovers woo
They still say, "I love you."
On that you can rely
No matter what the future brings
As time goes by.

Moonlight and love songs
Never out of date.
Hearts full of passion
Jealousy and hate.
Woman needs man
And man must have his mate
That no one can deny.
It's still the same old story
A fight for love and glory
A case of do or die.
The world will always welcome lovers
As time goes by.

Oh yes, the world will always welcome lovers
As time goes by.

--------

sad živim u Kanadi, predaleko od topline, presjeverno od srca. nema dana da se ne sjetim Casablance, Ingrid, Sarajeva, Osijeka, Rijeke, Pule. Izgovorim naglas imena gradova, u mislima zagrlim uspomene i slike. Sretan sam.



- 18:54 - Komentari (0) - Isprintaj - #

<< Arhiva >>