gespenster-divisionen

srijeda, 09.05.2007.

Razaranje svemira;kaos,..

** ** ** ** ** ** **
Vidim svemir razlomljen u beskonačan broj svjetlećih atoma koji se polako gase i uranjaju u tišinu koja će nastati kada se i posljednje vatre katastrofe ugase,kada se i posljednje zvjezde ohlade.Vidim totalni kaos koji nadilazi moje shvaćanje-beskrajne prostore potpuno prazne na čijim se krajevima nalaze usta svemira koja gutaju nagomilane planete.Zemlja je prestala umirati i već odavno ne gori.Površina je jeziva i ocrtana gomilama ruševina posljednjih znakova ljudske civilizacije.Prostor između opustjelih mora i sravnjenih planina ispunjavaju spaljeni leševi životinja i ljudi.Zemlja je poduže vrijeme mrtva-čini se da je i nebo umrlo sa Zemljom jer je potpuno zaklonjeno gustim neprozirnim omotačem u kojem je Zemlja sahranjena.Na Zemlji ništa više nije živo.Na zalasku sudnjeg dana ,Njezinom površinom, koja će uskoro nestati u ždrijelu svemirskog plamena,šetala je još samo smrt gazeći po lešinama i tužnim kosturima .Lomljenje kostiju je prekidalo zaglušujuću tišinu koja se proširila čitavim svemirom ili je došla iz pustog svemira.(?)
U beskonačnom prostranstvu svemira nema života što je izazvalo lančanu reakciju-
U jednom trenutku i tišina prestaje postojati.preostalo je još samo ništavilo koje je počelo izvirati iz ničega i preuzimati sve što je još preostalo.
Nestali su planeti i zvijezde odavna.ostala je još samo sitna svemirska praprašina -zbroj života i smrti(priroda)u kojoj se nalazi i naš pepeo..Prašina se bori protiv ništavila izvodeći prekrasne vihore -poput vatrometa u pustom svemiru-izvodila je predstavu koju nitko neće gledati.Praprašina u jednom trenutku gubi bitku sa ništavilom koje je postalo jedinom stvarnosti svemira.Taj svemir koji je preostao u jednom trenutku bio je izvan postojanja jer jednostavno više NIJE i nema ga.Teško je to opisati jer u ništavilu nema da i ne ,nije i je,tamo ničega nemože biti ali i nebiti jer se te dvije stvarnosti proždiru međusobno i isponova izazivajući vlastito urušavanja i lomljenje u obliku razbijenog stakla do granica shvatljivosti jer što je to poslje ništa i ništavila.(??)
Postojanju i bistvu ostala je jedina šansa koja se desila na kraju postojanja svemira.Svemirska praprašina -prije nego su je opkolile sile ništavila , zasvjetlila je po posljednji put i osvjetlila i najdalji zabačeni dio svemira..taj naizgled beznačajan očajnički čin svemirske praprašine bio je vapaj jedinoj stvarnosti u svemiru koju ni tišina ni beskraj ni samo ništavilo nisu zahvatili.bila je to ljubav-čista sila stvaranja i rastvaranja svemira,ljubav koja je čvrsto zagrlila posljednju česticu svemirske praprašine i posadila je duboko u svoje postojanje .Nesebična ljubav je životu na samrti obečala ispuniti posljednju želju da će ga sačuvati i obnoviti.
Novi svemir..novi život..nova šansa.Da,.. idući put možda s malo više ljubavi.
Click to enlarge.Click to enlarge.Click to enlarge.
SVEMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIR!!!!!!
- 11:31 - Vaši Komentari (19) - Za Ispis - #