Obrisi moje duše
14.02.2012., utorak
 Razmišljam o onima koji duhom plove, koji razapinju jedra, koji su sami sa svojim neshvaćenim ljubavima, o onima koji istinski vole... I o onima koji stoje na obali, koji se čude onima koji brode, onima koji dovikuju da je more opasno, i o onima koji sve to ne vide... Hrabri, opijeni vjetrnom, ne žele se vratiti jer već sriču prva slova ljubavi... Šiba ih oluja, iskušava more, žari sunce, no oni ne odustaju jer grli ih Nebo... Bole ih rane koje su obale na sjećanje dale... U odnosu na ljude, oni su veliki... U odnosu na Nebo, sićušni... Usamljeni i sretni... |
