..
Doša oblak, a suze ne roni...
izna' sela kuće dodiruje;
šuša dugo na uzbunu zvoni,
jerbo vrime već davno miruje.
Suri oblak brzo se primaka
onoj drugoj o' kulfa mu strani;
nike ruke po nebu prostrle
modri lancun lipo šumprešani.
Vratilo se sve kako je bilo,
jerbo nas je kiša svi' izdala;
sunce redun žarit nastavilo,
oblak poša, a šuša ostala!
Bepa Josipa Jurat
šuša.............. suša
suri................ tamni
primaka... ..... približija
o' kulfa........... otvorenog mora
prostrle.......... razvukle
lancun........... plahta
šumprešani... ispeglani
jerbo...............jer
redun............. redom
.
.
.
Oznake: oblak, Bepa Josipa Jurat, Otok Žirje, w
