Slobodan Šnajder, dosad našoj publici poznat kao dramatičar, esejist i novinski kolumnist, ovom se knjigom predstavlja kao novelist.
Sve se njegove novele (osim jedne) bave promjenama ranih devedesetih koje su na presudan način kondicionirale živote likova, uglavnom ih unesrećujući. Ono što je politički usrećilo nekolicinu, koja je dospjela naplatiti svoje resentimane, mnogima je uništilo ili, barem na odlučujući način, promijenilo živote. Šnajderova je proza socijalno kritična, on je pisac koji ne krije svoje stavove o „domu i svijetu", formirane kasnih šezdesetih - dakle kad je Šnajder počinjao svoju karijeru književnika - koji se do danas gotovo i nisu mijenjali.
Naslovna priča - 505 sa crtom - evocira slavni bombon, koji amblematski naznačuje neko drugačije i potisnuto doba, a zasnovana je na anonimnom pismu koje je autor kao kolumnist Novoga lista primio od hrvatskog vojnika, sudionika operacije Oluja, l sve druge novele imaju snažno dokumentarističko obilježje, te se autor pišući ih uglavnom povlači u poziciju objektivnog promatrača. Duktus je većine novela više epski nego lirski i sve ih odlikuje poštovanje tuđe nesreće, ma gdje da su njezini stvarni uzroci.