Esej o kratkoj pjesmi
ponedjeljak , 10.12.2007.
''Kratka pjesma (uvodim taj izraz analogno izrazu kratka priča koji je u svijetu književnosti općeprihvaćen) ne ostavlja prostora za sukob oprečnih atmosfera, nego ih, naprotiv, zgrušnjava, primiče jednu drugoj, što je čini upečatljivijom, bizarnijom.
Sama forma kratke pjesme implicira svojevrsnu neozbiljnost, asocira na rimovane zapise iz spomenara, ima, dakle, vrijednost veselog pocupkivanja, dok sadržaj uopšte ne mora biti u skladu s njom (može kao što je slučaj s vranom, biti sasvim crn).
No takvu je poeziju, čini se, nezahvalno pisati, jer može dodatno zbuniti i uplašiti poeziji inače nesklone čitatelje odgojene na lirici koja je nakon podjele poezije na epsku i lirsku, postala okoštali oblik unutar kojeg su dozvoljena manja formalna odstupanja, ali koja kao da ne dozvoljava dalje cijepanje po dužini.''
Prethodne rečenice izvadak su iz izvanrednog eseja Asje Bakić na temu kratke pjesme, objavljenog na cunterview.net-u.
Cjelovit esej dostupan ovdje
Asja Bakić 25-godišnja je pjesnikinja iz Tuzle, autorica online antologije ženskog stvaralaštva Vlastita soba te bloga U carstvu melanholije
komentiraj (2) * ispiši * #