Vodi me gdje pleše mrtvih violina prah,
vodi me gdje skriven čami poraženi strah,
granom masline ogrni mutna sjećanja,
odvedi me do ponora,
odvedi me do ponora.

Vodi me ljepotom kad se nađem opet sam,
zabranjenih pokreta još korak osjećam,
lagano razotkrij ono što odavno znam,
odvedi me do ponora,
vodi me, vodi do dna.

Vodi me kroz zvona plesom blijedih velova,
vodi me polako sjenom drevnih borova,
prestarjele, još nas cijedi duša nezrela,
odvedi me do ponora,
odvedi me do ponora.

Vodi me gdje djeca zovu svog rođenja dar,
vodi me kroz koprenu što mrljom gubi čar,
podigni mi zaklon i zameti svaki trag,
odvedi me do ponora,
odvedi me do ponora.

Vodi me gdje pleše mrtvih violina prah,
vodi me gdje skriven vreba preporođen strah,
dodirni me velom ili sakrij rukama,
odvedi me do ponora,
odvedi me do ponora,
odvedi me do ponora,
odvedi me do ponora.
La, la, la, la...

Prijevpd:: Srđan Depolo