jesen u meni
ponedjeljak, 20.09.2010.
nocas...
Nocas cu biti zvijezda
koja jase tamnim valovima neba.
Tjesicu sebe svojom visinom
bezbrojem istih na domaku svoda.
Gledacu dole I vidjeti tebe
kako mirno sanjas jednu zutu zvijezdu.
Nocas cu biti vjetar
koji se rasipa putevima ceznji.
Mirisom cu ruze milovati tebe
I praznim strahom ispuniti noc.
Ako si tuzna ti nocas placi,
jer nocas cu biti suza
koju lijes iz ociju nade.
Niz obraze meke dodirnucu ti usne
I stopiti se s njima k’o proljecni snijeg.
Nocas cu biti lopov
koji srce ti krade.
Uhvati me na djelu
I zauvijek u srcu zatvori.
Nocas cu hodati pustinjom
koja u meni ubija sve.
I dok mi zar izgara usne
cucu tvoj glas kao zubor vode
koja me jedino spasiti moze.
Nocas cu biti ptica
koja besciljno tumara po noci
I svoju pjesmu pjeva
ambisu tudeg mraka.
Nocas cu biti tuga
koja izjeda mi srce.
Nestacu.Ici cu daleko sve dok
ne prevarim celjusti zaborava
da me zauvijek progutaju.
Nocas cu biti noc
koja se sepuri svuda oko tebe.
Nemoj da me prespavas,
jer nocas cu biti...ma bicu sve
osim sebe samog,
jer ja sam rob ove noci
koga stezu okovi nemoci
da ucini bilo sta,
osim da nocas - sanja.
