Pun kofer svega Ne razbijam više glavu Ne padam sa Marsa nit mi šta pada na pamet Nigdje nisam prosvirao: pišem pjesme, razumje se kako ne bih propjevao Nemam više potonulih lađa puna su mi jedra Sva razvijena kao stasita šuma u šumovitim krajevima Zemlje A jednako vidim drvo, dakle nema polupanih lončića Niti prolivenoga mlijeka, ne pušem ni u jogurt ili kefir Ne drobim kao što se vidi Ništa krupno kao u planu Ne ide se kroz zid nego prolazi kroz vrata, mislim Provlači i kroz iglene uši Oznake: Književnost, literatura, lirika, poetika, art, lektira |