.
.
Prošao je karneval.
Spalili su Princa.
Dani se duže,
prinose ramenu poput lente
iznad odličja.
Kao da pobjeđuje se,
već traje svetost slavlja
i nemam ništa protiv,
a ne nudim bog zna što.
U korizmi sam srca
i ne osjećam,
nemam
dodir otkucaju
od kog počinje vrpca.
Zamjeram se obratnicama
što dan poslije
meridijanom graniče;
odviše je Sunca
i ne vidi se obzor
kamo vrtnja sve ih sveže.
Opterećuje distanca
što sa sobom ju nosim
u kavezu rebara;
svakim udahom se udaljavam,
od svakog otkucaja bježim.
Pa neka,
iako bez oslonca,
iako bez vrhunca
i uspon je izbor
penjaču
koji snom se budi kao letač
iznad otoka života.
.
.
Post je objavljen 16.02.2024. u 07:14 sati.