naša srca su papirnata na dodir
i penju se vjetrom kao šareni zmajevi
kroz granje
zapinje šuštanje lišća na kojem se bude fantazije,
otvaraju oči
i sasvim spontano
ciljaju
otoke razbacane po horizontu
i osjaj svjetla
kao fokus širine,
eksplodiramo poput oblaka kroz koji prodire sunce,
srca papirnatih na dodir
svijamo rubove pred toplinom koja isijava iz zemlje
i svega zemaljskog u tom trenutku,
mora, neba, šuma, kamena, ljubavi
Post je objavljen 13.09.2011. u 00:07 sati.