Marketing
Pensa con i sensi, senti con la mente
Eto, to je moja poruka iz Venecije, nakon nezaboravnog i doista blagoslovljenog tjedna tamo...
Obišle smo Veneciju uzduž i poprijeko, posjetile Murano, Burano, Torcelo, i ponovo St. Lazzaro (degli Armeni)...
Bila sam i na venecijanskom Bienalu - Izložbi suvremene umjetnosti, s gornjim naslovom...
I nakon svega toga ću jednog dana doista u miru biti u venecijanskoj klauzuri, gdje su sestre obećale i dalje moliti za sve...Tamo sam se doista osjećala kao doma, kao kod svojih...Kao da je to moje ušće u kojem ću se jednog dana skrasiti kad Bog to bude želio...
Preplavljena tim predivnim osjećajima, gledajući svoje časne, u njihovim krasnim bijelim uniformama, odjednom mi je srcem prostrujala popularna pjesmica, inače glupasta, i s potpuno drugim značenjem, ali u ovom trenutku mi tako nekako adekvatna: "Gospe moja, obuci mi bilo..."
A doslovno sam se rascmoljila, kad mi je pri rastanku, samostanska kuharica, s. Bernardette, koja ima brata misionara u Čadu, dala da pročitam krasnu pjesmu:
Madonnina del mare
Al primo sole si desta la citta della marina,
e, in un bel giorno, risuona la dolce campana vicina;
mentre sul mare d'argento va il pescatore contento,
passa e s'inchina alla sua Madonnina
dicendole piano cosi:
Madonnina del mare,
non ti devi scordare da me!
Vado lontano a vogare
ma il mio dolce pensiero e per Te!
Canta il pescatore che va:
Madonnina del mare,
con Te questo cuore sicuro sara!
L'ultimo raggio di sole muore sull'onda marina,
e in un tramonto di sogni, lontano la barca camina;
fra mille stelle d'argento va il pescatore contento,
sente nel cuore un sussulto d'amore,
sospira pregando cosi:
Madonnina del mare...
Post je objavljen 26.08.2007. u 23:09 sati.