Guram se kroz gomilu
ona me ranjava
bubri kao berlinski trg, zvjezdolik
na koji pada crvena kiša
kameni fetiš boje indiga
pruža ruke kao plamičke
plah kao plamenac
zmajevih krila
širokoboke žene povraćaju nakit
južnjak drma zidovima što se ljušte
žena od 777 godina
češlja kosu od ebanovine
dugačku osam katova
gotičke katedrale
zarobit ćeš me u čipki i tilu
podvožnjaka i katakombi
gdje vlada vječna pomrčina
u kosturnici naši dvojnici
otimaju špijunsku svemoć duhova
ali taj je strah
u napuštenom kinu gdje me fotografiraš
hihot podbuhlog klauna
što nas svira na violončelu
kao svetu misu
antikrista