Ja sam ekspresionizam
gumena tijela
koprcaju se u ribljem oku
kao da ih kumir
jezikom miješa
raščupane gnjile heroine
mračni očni kolobari
razderane olovne podvezice
bježe od kljova
veprova u frakovima
njihove mokre kazahstanske njuške
razrovat će moje sklonište
i liznuti dvocijevkom
glacijalne noge ubogih boginja
seksa i strmog apsinta
u žestokoj čaši
tekućini razornoj poput Shive
krste se i izvijaju
ponoćni snovi Jacka Trbosjeka
o idućoj mošusnoj crnki
što uzgaja ljiljane
cakleće budućnosti
i o netaknutoj riđovki
plešućoj na zaleđenom jezeru
lisičje jazbine čuvaju me
od mojih želja
ali nož voli
s kožom
voditi ljubav