U nas ti je, draga moja, Dan Grada, skoro napisah Dan oslobođenja, ali nije. Fešta lokalnog karaktera, ali se ljudi muvaju. A bit će lijepo vrijeme. Tata - potočnik, zar ne? ;)) Pozdrav!
05.05.2006. (11:54)
-
-
-
- - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
bez uvride, ali za mene su one molitve ka formule. molis srcem i dusom, a svaka dusa ima svoje rijeci. lip ti je post. bas njezan. vis' ti moju kashetinu :)))
05.05.2006. (13:09)
-
-
-
- - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
Kase za mene su misli molitve, i ako mogu biti primljene, one ce biti bez obzira na oblike, kodove, formule isl. Moja molitva da budemo zadovoljni, svi ne samo ova nasa mala grupica koja se "opasno" siri
06.05.2006. (07:12)
-
-
-
- - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
Sto su Ti divne slike, pogotovo ona prva... a glede molitve, sve sto je iskreno i od srca to ce naci i svoj odredjeni cilj, a da za to i ne treba znati bilo kakvih 'prepisanih' molitva, jer eto, ON sve zna... nema problema! :))) Srdacni Ti voooZdric!
06.05.2006. (10:59)
-
-
-
- - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
Montecason
Lipo si pisala o mom Perastu i skojima isprid njega. malo me idi to ca zboris "oni tamo ga zovu Djordje". Mi ga zovemo Djordje i Juraj. Ne triba tako pisat, da ga oni tamo zovu. To je nase Bokesko, a vi ste ipak furesti kad nam dodjete vamo. Za molitvu ti saljem hvalospjev Gospi od skrpjela i Lode (Tripundanske slave)
Hvalospjev Gospi od skrpjela
Pjevajmo Zvijezdi Sto peraskom zalu na otoku malu Sjaj svoj darova Zdravo Kraljice... Bokeskog mora Rujna si zora, Nase vjere stit. Ah, tjesi nas, mocna Gospo od Skrpjela, sa hridi sto si htjela da sveti hram ti sja. Ti knjiga si sveta, O hrame nas davni, gdje pisani su slavni Djedova nasih trud. O zavjetni dome Na pucini mora, Uz kad mirisnih gora Cuj nasih molba glas! Sve nase teske boli Nek skupi tvoje krilo Gle to se more slilo Od suza cemernih. A vjetri kad cvile I pjene se talasi, To nasi su uzdasi Iz ranjenih nam grud. O Majcice nasa, Moli Sinka svoga, Da vjere nam u Boga, Ko alem blista, sja. Zagovorom svojim Vodi nas i brani, A dusu nam sahrani U l'jepi neba raj. Zdravo Kraljice... Bokeskog mora Rujna si zora, Nase vjere stit.
LODE
Godišnje ponovljenje svečanosti koju smo spravni da svetkujemo, dok oživljuje u nama najmilije bogoljubne uspomene, podsjeća nas na sjajna djela naših praotaca, koji pod okriljem Čudotvorca, čije svete moći Kotor poštuje, postadoše zaslužni za vjeru i za domovinu, a nama njihovim sretnim potomcima ostaviše slavno nasljedstvo.
Dakle, građani, nek se i ove godine proslavi predajnim sjajem i uobičajenim obredima ova nama tako mila svečanost, a neka nama svima bude podstrek isti onaj svetac radi kojeg se ona i svetkuje.
Neka se tim najprije iskaže slava Bogu Velikome, te poklon i štovanje slavnoj Djevici Mariji i poglavitom mučeniku Isusovu Svetom Tripunu.
Ej dopusti, Veliki Bože, nek se za toliki niz stoljeća, koliko je do sada minulo trenutaka, razvije svake godine proslavljeni ovaj stijeg, a uvjek u slozi, sreći i ljubavi.
Slava! Slava! Slava!
L'ultime parole di Serenissima: Perasto (Perast) si trova 12 km ad ovest di Cattaro (Kotor), questo piccolo borgo rappresenta uno dei piĂą interessanti borghi barocchi dell'area adriatica. La cittadina raggiunse l'apice del proprio sviluppo nei secoli XVII-XVIII assieme con lo sviluppo della sua marineria. In quest'epoca furono costruiti molti bei palazzi barocchi.
Perasto è ricordato anche perché alla caduta della Serenissima (1797), fu l'ultimo presidio ad ammainare la bandiera di San Marco. Infatti, il 12 maggio 1797, quando la Rebubblica di Venezia capitolò, alcuni luoghi continuarono per mesi a rimanere fedeli al governo veneziano, l'ultimo a capitolare fu proprio Perasto che si arrese solo il 22 agosto 1797, quando il capitano di Perasto Conte Giuseppe Viscovich ammainò la bandiera Veneta del leone di San Marco, pronunciando le seguenti parole:
"In sto amaro momento, che lacera el nostr cor, in sto ultimo sfogo de amor, de fede al Veneto Serenissimo Dominio, al Gonfalon de la Serenissima Republica, ne sia de conforto, o cittadini, che la nostra condotta passata e de sti ultimi tempi, rende non solo piĂą giusto sto atto fatal, ma virtuoso, ma doveroso par nu. SavarĂ da nu i nostri fioi, e la storia del zorno farĂ saver a tutta l'Europa, che Perasto ha degnamente sostenudo fin a l'ultimo l'onor del Veneto Gonfalon, onorandolo co sto atto solenne, e deponendolo bagnĂ del nostro universal amarissimo pianto. Sfoghemose, cittadini sfoghemose pur, e in sti nostri ultimi sentimenti coi quali sigilemo la nostra gloriosa carriera corsa sotto al Serenissimo Veneto Governo, rivolgemose verso sta Insegna che lo rappresenta, e su de ela sfoghemo el nostro dolor. Par trecentosettantasette anni le nostre sostanze, el nostro sangue, le nostre vite le xe stae sempre par Ti, o San Marco: e fedelissimi sempre se avemo reputĂ Ti con nu, nu conTi; e sempre con Ti sul mar nu semo stai illustri e vittoriosi. Nissun con Ti ne ha visto scampar, nissun con Ti ne ha visto vinti e spaurosi! E se i tempi presenti, infelicissimi per imprevidenza, par dissension, par arbitri illegali, par vizi offendenti la natura e el gius de le genti, non Te avesse tolto da l'Italia, par Ti in perpetuo sarave le nostre sostanze, el nostro sangue, la vita nostra e, piuttosto che vederTe vinto e desonorĂ dai toi, el coraggio nostro, la nostra fede se avarave sepelio sotto de Ti! Ma za che altro no ne resta da far par Ti, el nostro cor sia l'onoratissima to tomba, e el piĂą puro e el piĂą grande to elogio le nostre lagreme!".
Pozdrav Anton Petricevic Montecason montecason@yahoo.co.uk
30.11.2007. (12:57)
-
-
-
- - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
Pjesma o jednoj mladosti
Pridružujem ti se u mislima i molitvama.
04.05.2006. (10:57) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
Mladen
Ako iskreno i otvorena srca to činiš, bit će to molitva tvoja.
04.05.2006. (12:39) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
Bugenvilija
Svatko zna moliti.
04.05.2006. (14:06) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
Helix
Da ponovim misli Mladena i Bugenvilije - iskreno i otvoreno srce i znat ćeš moliti - svatko iskren zna. Pridružujem ti se.
04.05.2006. (14:19) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
borut
Moga bi ti se i ja pridruzit s molitvon! Samo da nadjen pravu knjigu!
04.05.2006. (20:14) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
Pjesma o jednoj mladosti
U nas ti je, draga moja, Dan Grada, skoro napisah Dan oslobođenja, ali nije. Fešta lokalnog karaktera, ali se ljudi muvaju. A bit će lijepo vrijeme. Tata - potočnik, zar ne? ;)) Pozdrav!
05.05.2006. (11:54) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
studena
bez uvride, ali za mene su one molitve ka formule. molis srcem i dusom, a svaka dusa ima svoje rijeci. lip ti je post. bas njezan. vis' ti moju kashetinu :)))
05.05.2006. (13:09) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
Mala iz Grada
U molitvi s tobom.
05.05.2006. (16:14) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
borut
Kase za mene su misli molitve, i ako mogu biti primljene, one ce biti bez obzira na oblike, kodove, formule isl. Moja molitva da budemo zadovoljni, svi ne samo ova nasa mala grupica koja se "opasno" siri
06.05.2006. (07:12) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
Sprdancija,zejebancija i drugo
Blog ti je zakon.Svi postovi su dobri.Pozdrav!!!
06.05.2006. (08:22) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
M.H.Švabica
Sto su Ti divne slike, pogotovo ona prva... a glede molitve, sve sto je iskreno i od srca to ce naci i svoj odredjeni cilj, a da za to i ne treba znati bilo kakvih 'prepisanih' molitva, jer eto, ON sve zna... nema problema! :))) Srdacni Ti voooZdric!
06.05.2006. (10:59) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...
Montecason
Lipo si pisala o mom Perastu i skojima isprid njega.
malo me idi to ca zboris "oni tamo ga zovu Djordje".
Mi ga zovemo Djordje i Juraj.
Ne triba tako pisat, da ga oni tamo zovu. To je nase Bokesko, a vi ste ipak furesti kad nam dodjete vamo.
Za molitvu ti saljem hvalospjev Gospi od skrpjela i Lode (Tripundanske slave)
Hvalospjev Gospi od skrpjela
Pjevajmo Zvijezdi
Sto peraskom zalu
na otoku malu
Sjaj svoj darova
Zdravo Kraljice...
Bokeskog mora
Rujna si zora,
Nase vjere stit.
Ah, tjesi nas, mocna
Gospo od Skrpjela,
sa hridi sto si htjela
da sveti hram ti sja.
Ti knjiga si sveta,
O hrame nas davni,
gdje pisani su slavni
Djedova nasih trud.
O zavjetni dome
Na pucini mora,
Uz kad mirisnih gora
Cuj nasih molba glas!
Sve nase teske boli
Nek skupi tvoje krilo
Gle to se more slilo
Od suza cemernih.
A vjetri kad cvile
I pjene se talasi,
To nasi su uzdasi
Iz ranjenih nam grud.
O Majcice nasa,
Moli Sinka svoga,
Da vjere nam u Boga,
Ko alem blista, sja.
Zagovorom svojim
Vodi nas i brani,
A dusu nam sahrani
U l'jepi neba raj.
Zdravo Kraljice...
Bokeskog mora
Rujna si zora,
Nase vjere stit.
LODE
Godišnje ponovljenje svečanosti
koju smo spravni da svetkujemo,
dok oživljuje u nama najmilije bogoljubne uspomene,
podsjeća nas na sjajna djela naših praotaca,
koji pod okriljem Čudotvorca,
čije svete moći Kotor poštuje,
postadoše zaslužni za vjeru i za domovinu,
a nama
njihovim sretnim potomcima
ostaviše slavno nasljedstvo.
Dakle, građani, nek se i ove godine proslavi
predajnim sjajem i uobičajenim obredima
ova nama tako mila svečanost,
a neka nama svima
bude podstrek isti onaj svetac radi kojeg se ona i svetkuje.
Neka se tim najprije iskaže slava Bogu Velikome,
te poklon i štovanje slavnoj Djevici Mariji
i poglavitom mučeniku Isusovu
Svetom Tripunu.
Ej dopusti, Veliki Bože,
nek se za toliki niz stoljeća,
koliko je do sada minulo trenutaka,
razvije svake godine proslavljeni ovaj stijeg,
a uvjek u
slozi, sreći i ljubavi.
Slava! Slava! Slava!
L'ultime parole di Serenissima:
Perasto (Perast) si trova 12 km ad ovest di Cattaro (Kotor), questo piccolo borgo rappresenta uno dei piĂą interessanti borghi barocchi dell'area adriatica. La cittadina raggiunse l'apice del proprio sviluppo nei secoli XVII-XVIII assieme con lo sviluppo della sua marineria. In quest'epoca furono costruiti molti bei palazzi barocchi.
Perasto è ricordato anche perché alla caduta della Serenissima (1797), fu l'ultimo presidio ad ammainare la bandiera di San Marco. Infatti, il 12 maggio 1797, quando la Rebubblica di Venezia capitolò, alcuni luoghi continuarono per mesi a rimanere fedeli al governo veneziano, l'ultimo a capitolare fu proprio Perasto che si arrese solo il 22 agosto 1797, quando il capitano di Perasto Conte Giuseppe Viscovich ammainò la bandiera Veneta del leone di San Marco, pronunciando le seguenti parole:
"In sto amaro momento, che lacera el nostr cor, in sto ultimo sfogo de amor, de fede al Veneto Serenissimo Dominio, al Gonfalon de la Serenissima Republica, ne sia de conforto, o cittadini, che la nostra condotta passata e de sti ultimi tempi, rende non solo piĂą giusto sto atto fatal, ma virtuoso, ma doveroso par nu. SavarĂ da nu i nostri fioi, e la storia del zorno farĂ saver a tutta l'Europa, che Perasto ha degnamente sostenudo fin a l'ultimo l'onor del Veneto Gonfalon, onorandolo co sto atto solenne, e deponendolo bagnĂ del nostro universal amarissimo pianto. Sfoghemose, cittadini sfoghemose pur, e in sti nostri ultimi sentimenti coi quali sigilemo la nostra gloriosa carriera corsa sotto al Serenissimo Veneto Governo, rivolgemose verso sta Insegna che lo rappresenta, e su de ela sfoghemo el nostro dolor. Par trecentosettantasette anni le nostre sostanze, el nostro sangue, le nostre vite le xe stae sempre par Ti, o San Marco: e fedelissimi sempre se avemo reputĂ Ti con nu, nu conTi; e sempre con Ti sul mar nu semo stai illustri e vittoriosi. Nissun con Ti ne ha visto scampar, nissun con Ti ne ha visto vinti e spaurosi! E se i tempi presenti, infelicissimi per imprevidenza, par dissension, par arbitri illegali, par vizi offendenti la natura e el gius de le genti, non Te avesse tolto da l'Italia, par Ti in perpetuo sarave le nostre sostanze, el nostro sangue, la vita nostra e, piuttosto che vederTe vinto e desonorĂ dai toi, el coraggio nostro, la nostra fede se avarave sepelio sotto de Ti! Ma za che altro no ne resta da far par Ti, el nostro cor sia l'onoratissima to tomba, e el piĂą puro e el piĂą grande to elogio le nostre lagreme!".
Pozdrav
Anton Petricevic
Montecason
montecason@yahoo.co.uk
30.11.2007. (12:57) - - - - - promjene spremljene- uredi komentar - obriši komentar - prijavi ovaj komentar kao spam - zabrani komentiranje autoru ovog komentara- učitavam...