da si negdje,
sjedeci pod nogama zivota,
odmorio
od sahrane svojih korijena,
čavla,
otplesali su u pismu,
prislonjenom
ovim slomljenim kukovima.
sa svojih nepokretnih usta
pod rukama pustosi,
otplesali su,
posljednji si sjeo.
da mi te ustati iz bosne,
ne bi ja tu mrtva lezala.
zaajetilo
03 srpanj 2010komentiraj (20) * ispiši * #
