LJILJANI POKOŠENI U PLAMENU (KORNATI )
LJILJANI POKOŠENI U PLAMENU (KORNATI )
autoricaMirjana Bačić
LJILJANI POKOŠENI U PLAMENU (KORNATI )
LJILJANE
na tvom licu vidim izražaj ukočenosti
utrnut u oku zauvijek
plamen gašen sa krvlju natopljen
nestao u tamnoj boji oka
sa grčem bola oko usana
ispod kamenjara pokošen pa
vjetar zatitra,zašušti suha trava
nisko raslinje obavila tama
čuje se žuborenje mora
stopljeno sa zrakama
blještavoj svjetlosti žara
tinjajući pred sam zalasak sunca
osjećam krou nozdrve miris pokošenog ljiljana
povrh grobova osluškujem zvuk udarca mora
izvire iz tamnog kuta dubokog skrovišta mog srca
prolazi kroz kamenje oštro,trnje i drače
da zablista u suznom oku
lagano se spušta niz strme litice
do doline iz duše prolomljene krikom poezije
koljena klecaju,ruke ih vuku da kleknu
na krvlju zapaljenoj zemlji...tišti me
sili da sklopim oči nad grobovima mladosti
okolo tjelesa,osjećam u tami mir
prodire iz dubine ranjene moje duše
šapče,doći će vrijeme pravedne istine
ljiljani bijeli rano ubrani-pokošeni u plamenu nestali
gorko zaplačem gledajući majke sa suzama
nestali mirisa bijelih ljiljana
slava im vječna
m.b. iz treće zbirke :
Valom srca moga
|