Nevidljive igle, reski noževi

Neke stvari jednostavno ne mogu zaboraviti o njima i ne pričam. One su tu, provlače se kroz nabore duše i tu ostaju ne događaju se slučajno, nepredvidive su, ostavljaju dubok trag i snažno utječu na mene, modificiraju se perspektive, čini mi se da postaju navika... Nisu to nježne ružine latice to su nevidljive igle i reski noževi koji bodu, grebu, režu, produbljuju ožiljke od svega što je bilo, mijenjajući me zauvijek... S vremena na vrijeme u pomoć dolazi Vrijeme ono ne želi ništa mijenjati, iz rane poneku iglu izvadi, prisiljavajući me da pred svijetom i dalje pokazujem onu nesavršenu radost koja se iza zatvorenih vrata pretvara u istinu. slika: iz net arhive

- 12:26 -

Komentari (7) -

Ovaj blog je ustupljen pod Creative Commons licencom Imenovanje-Nekomercijalno-Bez prerada.