Iz Lošinja...

Poezija me prnesla do Lošinja a beleca Lošinju nosin va verse macolin moje besede c a k a v i c e mi rojene i u Lošinju me poznaju tamo me štimaju... fala velo, rece srce istrijansko... ( nepoznate riječi: prnesla-odnijela; beleca-ljepota;vers- stih; va-u;macolin-stručak, buketić;štimaju-cijene; fala- hvala) Znala san da će me ovi šinjor s kondoćolon docekat ma vero smo lepo ćakulali (šinjor-gospodin; kondoćol-dalekozor; vero-istina, ćakulali-razgovarali) Kamo god greš, naše more je blu (greš-ideš; blu-plavo) Navigajen ja doma...niga doma do dome (navigajen-plovim; niga-nema ga; doma- kuća) Rivala san videt da je va Lošinje more do kraja... (rivala san- stigla sam; videt- vidjeti) fotke: osobne

- 09:09 -

Komentari (13) -

Ovaj blog je ustupljen pod Creative Commons licencom Imenovanje-Nekomercijalno-Bez prerada.