Skoro da ne znam nekog mislioca, od Rodinovog nadalje, koji se pri tom svom uzvišenom činu ne pomaže rukama: dirajući glavu, naslanjajući ju na dlan, češkajući se iz uha ili po bradi, pipkajući nos (i dublje...)...
Kao da jezikom tijela govori: "Znaš, ovime radim"