SvE jE tO sAmO...SLIKA BEZ OSMJEHA......
21.06.2008., subota
..........(O_o)..................
Priznajem..skroz sam zapostavila blog..a ionako mislim da više
ne bude bilo potribe pisat as sada nedan nima vrimenena..zavidim vam ljudi ča ćete vi lipo vrime pasat na moru...a di buden ja bila??? U metropoli, kuhat se u prirodnoj sauni i pržiti ko sardela na gradelama... Nisam veliki ljubitelj ribe (O_o) hmmm...je da to bude bilo samo tjedan dana, al ipak vam zavidim..Da, ja sam pokvareno, zavidno mamino derište... I nek sam hehehehe (>_<) I tako to...U nedostatku inspiracije(ne moreš imat i ovce i novce, inspiraciju trenutno trošin na spaceju hihi i na crteže..)buden vrgla samo jednu pjesmu...jednu od mnogih koja me veže za lipe stvari i predivne ljude..i jenu koju san odvajk želila tu vrć, ali bilježnica se bila zgubila(uporno tvrdim, knjige i bilježnice mogu imati noge i odšetati...al stvarno..zač mi ne vjerujete???!!!!) a napamet znam samo refren...mislin da san ga čak bila objavila u neken od prijašnjih postova, al ki će se sve domisliti hehehehe a u biti..neću je vrč..ne još...čekam da pasa današnji dan...potpuno..da ponovno osjetim atmosferu tega tako milega, puneg sjećanja zavijenega grada..kojeg tako volim, tako mi fali, ali i tako prezirem...najraj nikad već u njega kročila..ali prilika je takova...pa da vidim dal je ta pjesam koju sam napisala prije brdo, brdo još vajk istinita, vjerodostojna...veren da se puno tega kambjalo...a i ja isto...tako da nadam se nema više suza...koje u totalnom pjanstvu i navali tuge obasjava mjesečina, sa hladnoćom koja ledi kosti... Taj post je jušto da ništo napišen...imala san svu najboju namjeru da napišen post kako triba, al stvario mi se neda..Još malo pa taj blog slavi lito dan...aj nek mu bude...drago mi je ča san odlučila činiti ga... Tonem s tobom, u mraku..gubim..al ne želim izgubiti nadu...da sutra bit će možda...ili ne..bolje...da ono što sada izgleda kao zid bez prolaza, postane moja snaga... I tvoja ljubav...čvrsta, ali da ostavi odškrinuta vrata..malena...za nju, za njih, za nas... Za sve one anđele slomljenih krila... Da u plamenu pobjede naša srca nauče opraštati..i voljeti...i biti ono što jesu.. Lica bez maske...ponosna...nasmijana.. Sa pokojom suzom...al suze su ponos... A ne sramota...one su snaga... Ono što u nama ukazuje na ljudskost.. Koja u svijetu materije, straha i moči, Nas anđele nepravde prikazuje kao junake...jer junaci su oni koji ne skrivaju suze..koji se ne boje biti..jednostavno ljudi.. I koji bez obzira na sve ružno što ih snađe osatju svoji, čvršči od bedema satkanih od pakosti demona... Volim biti čovjek jer znam reči hvala... Volim biti žena jer znam pokazati ljubav.. Volim biti ja jer nisam savršena... Al savršenstvo je ono nesavršeno... ..pa zato eto i ta pjesma... ..Odlična pjesma...od PETER PUNKA...=D "RAGAZZA SPECIALE" Conosciuta alla stazione mai pensavo al primo amore Eri brutta al primo impatto, poi mi sono innamorato Ad esempio la tua voce per telefono mi piace Quando poi ti vedo in faccia non vorrei vederne un’altra Uooohhoo l’aspetto mi ha ingannato Uooohhoo ma poi ti ho conosciuta Uooohhoo io so che sei speciale Il mio cuore batte solo per te. Non badare ai commenti degli amici e dei parenti Sempre al bagno con lo specchio guarda ma che bel ranocchio Quando prendi il sole in spiaggia resti sempre tutta bianca Per coprire i tuoi difetti fondotinta e rossetti Uooohhoo l’aspetto mi ha ingannato Uooohhoo ma poi ti ho conosciuta Uooohhoo io so che sei speciale Il mio cuore batte solo per te. Quando poi sei interrogata, studi sempre sei impacciata Tutta rossa alla lavagna osservata e commentata Anche in classe i tuoi compagni ridono alle tue spalle Poi alla ricreazione ti lancian contro il pallone Uooohhoo l’aspetto mi ha ingannato Uooohhoo ma poi ti ho conosciuta Uooohhoo io so che sei speciale Il mio cuore batte solo per te. E’ bastato un attimo per capire che sei fatta solo per me.... Eto, toliko od mene..Uživajte ljudi...PuH=) VEEEEEEEELIKI POZZ  |
align=left>
align=left>
:
