Čovječanstvo je zaljubljeno u vlastitu zamišljenu sliku sebe i sve ideale vidi kao ostvarenje sebe i svojih, zbog nesrazmjera između misli i prakse onemogućenih ideja, potencijala. Čovjek misli da ima boga u sebi te da je biblijski Bog samo čovjekova ideja o kolektivnom biću tj. o savršenom čovjeku koji opet proizlazi iz samog čovjeka te raste do te imaginacije koja je stalno jednako udaljena, jer što čovjek više napreduje on proizvodi i veće misli tako da stalno ima pred sobom cilj za dohvatiti te iz tog svega raste u beskonačnu savršenost koju definira on sam kroz svoju dostignutost. To je izgleda ta tajna broja 666 tj. čovjekovog savršenstva u neovisnosti od Boga koji je obilježen sa sedmicom (7) kao sedmim danom koji je spomenik Božjeg stvaralačkog djela u kome je stvorio i čovjeka, nasuprot 6 koja nosi ideju čovjekovog samostvaranja.