Ovo sam već nekad prije pročitala, i baš me dirnulo.
Upravo sam naišla na to na Fejsu ponovo,
pa pospremam ovdje. Vrijedi.
Ulijepit ću i googlov prijevod,
da se nađe ako ustreba.
Years ago, anthropologist Margaret Mead was asked by a student what she considered to be the first sign of civilization in a culture. The student expected Mead to talk about fishhooks or clay pots or grinding stones.
But no. Mead said that the first sign of civilization in an ancient culture was a femur (thighbone) that had been broken and then healed. Mead explained that in the animal kingdom, if you break your leg, you die. You cannot run from danger, get to the river for a drink or hunt for food. You are meat for prowling beasts. No animal survives a broken leg long enough for the bone to heal.
A broken femur that has healed is evidence that someone has taken time to stay with the one who fell, has bound up the wound, has carried the person to safety and has tended the person through recovery. Helping someone else through difficulty is where civilization starts, Mead said."
We are at our best when we serve others. Be civilized.
- Ira Byock.
Prije mnogo godina, antropologinju Margaret Mead jedan je student pitao što smatra prvim znakom civilizacije u kulturi. Učenik je očekivao da će Mead govoriti o udicama, glinenim posudama ili kamenju za mljevenje.
Ali ne. Mead je rekla da je prvi znak civilizacije u drevnoj kulturi bio femur (bedrena kost) koji je bio slomljen i potom zacijelio. Mead je objasnila da u životinjskom carstvu, ako slomite nogu, umirete. Ne možete pobjeći od opasnosti, otići do rijeke po piće ili u lov na hranu. Vi ste meso za zvijeri koje vrebaju. Nijedna životinja ne preživi slomljenu nogu dovoljno dugo da kost zaraste.
Slomljena bedrena kost koja je zarasla dokaz je da je netko odvojio vrijeme da ostane uz onoga tko je pao, da je povezao ranu, odnio osobu na sigurno i brinuo o osobi tijekom oporavka. Pomaganje nekom drugom kroz poteškoće je mjesto gdje počinje civilizacija, rekla je Mead."
Najbolji smo kada služimo drugima. Budite civilizirani.
- Ira Byock.
Za lijepši dan,
Perduto ancor di te
Vado sulla strada
Dove non lo so, babe.
Ti sento amore mio
Sento giŕ il frullio
Di una notte Blu.
Gira in aria un feeling
Che sale su
Mi ricordo
Siamo bambini, siamo sempre noi
Lassů ..., vai, vai, vai.
Sere d'estate dimenticate
C'č un dondolo che dondola
Che belle scene di lei che viene
Da lune piene e si gongola.
Cammino, e penso a te
Ai grilli e le cicale
E a quelle strane suore, babe.
Respiro, respiro te
Purezza e leccornia
Fuoco della sera.
Siamo destini
Siamo sempre noi
Ma piů vicini
Stretti e supini, siamo sempre noi
Lassů... vai, vai, vai.
Sere d'estate dimenticate
C'č un dondolo che dondola
Che belle scene di lei che viene
Da lune piene e si gongola.
Gira in aria un feeling
Che sale su
Mi ricordo
Siamo destini, siamo sempre noi
Lassů ..., vai, vai, vai.
Sere d'estate dimenticate
C'č un dondolo che dondola
Che belle scene di lei che viene
Da lune piene e si gongola
L'aria č serena, la notte č chiara
C'č un ciondolo, che ciondola
Che belle scene, di lei che viene
Di bocche piene, che fan tam-tam
Post je objavljen 30.08.2023. u 09:51 sati.