Srednjovjekovni gradić Počitelj pust i zaboravljen s čežnjom čeka svoje posjetitelje
+12
(Foto: G. Š./Klix.ba)
Srednjovjekovni gradić Počitelj koji se nazali u dolini Neretve uz magistralnu cestu od Mostara prema Čapljini pust i zaboravljen sa svom svojom raskoši i bogatstvom čeznutljivo čeka prve posjetitelje blistajući sjajem iskonskog turističkog bisera BiH .
Živopisne kuće, tvrđava, kule, kao i ostaci građevina starih više od 400 godina iz svakog kamena progovaraju univerzalnim jezikom o civilizacijama koje su se u njemu smjenjivale svjedočeći da je Počitelj neprocjenjivo blago historijskog nasljeđa orijentalno-mediteranskog karaktera i jedno od najljepših kulturno-povijesnih cjelina u Bosni i Hercegovini.
Počitelj je opjevan u mnogim pjesmama, a prizori jedinstvenog gradića koje mnogi mogu vidjeti samo u historijskim filovima je vjekovima neiscrpna inspiracija raznih umjetničkih djela.
Prema predaji Počitelj znači mjesto za počivanje, odnosno odmor ili mjesto gdje sve počinje, a da je zaista tako dovoljno je prošetati sokacima starog grada i spoznati njegovo pravo značenje, dok u oazi mira i spokoja čujete vlastite misli i korake kako odzvanjaju gradićem koji je UNESCO-ov zaštićeni spomenik kulture.
Posebno se ističe raskoš Šišman Ibrahim-pašine ili Hadži Alijine džamije koja predstavlja jedno od najuspješnijih ostvarenja klasičnog osmanskog stila jednoprostornih potkupolnih džamija u BiH.
Prema svom natpisu, sagrađena je između 1562. i 1563. godine, a podigao ju je Hadži Alija, te zauzima istaknuto mjesto u urbanom tkivu grada i prirodnom okružju.
Ostale javne građevine smještene uz džamiju su mektebi, imaret, medresa, hamam, han i saht-kula.
Utjecaj orijentalne arhitekture se ogleda i u uporabi četvoroslivnih krovova, oštrolučnih prozora u gusto postavljenim nizovima, kuće Gavrankapetanović koju mnogi smatraju hramom kulture, jer u ljetnom periodu okupljanje umjetnika iz raznih krajeva svijeta na Međunarodnoj koloniji u Počitelju.
Uprkos svoj raskoši ovaj turistički biser iz godinu u godinu sve očitije propada, jer nadležnost za brigu o Počitelju je isprepletena na više instanci, tako da zapravo nema odgovorne osobe ni institucije koja bi brinula za očuvanje bogate historijsko kulturne baštine, što bi za evropske zemlje bilo nezamislivo.