Usporedi
Ii učinio učinio sve, ali vam dati ponovo pokrenuti računalo više neće imati istu IP adresu, možete Pac? Umesto dvanajste svećice dobio je desetu zastavicu - grčku. Prethodna upozorenja su moguća, ali redakcija zadržava pravo brisanja takvih komentara i korisnika bez najave.
TMG nije odgovorna za sadržaj tih stranica. Radi identifikacije prilikom pružanja pomoći korisnicima, TMG može zatražiti e-mail adresu ili broj telefona korisnika. Nazovi besplatni broj 0800 1000 i provjeri zadovoljavaju li tehničke mogućnosti tvoje linije dodatni prijemnik za Iskon. Želite li započeti vlastiti posao?
ISKORISTI FENOMENALNU AKCIJU ZA TRIO GOLD - Ja je upravo kao što si rekao, a to je radio super...
Nastajanje tehnologije prolazilo je više razvojnih perioda: period od 1946. U svakom od tih razvojnih perioda kompjuter je bio osposobljen za preuzimanje sve većeg broja. Nakon ove četiri faze razvoja kompjuterske tehnologije upotreba kompjutera se često i nepravilno poistovjećivala s. Broj proizvedenih kompjutera, je veći iz godine u godinu. Najveći proizvođači personalnih kompjutera,kao sto su na primjer: , , , , i sl. Kompjuterski internet može da se razumije kao tehnički i informatički integritet koji najbolje oslikava društvenu stvarnost kompjuterizovanog svijeta. Iako postoje dvije verzije nastanka interneta, zvanična i nezvanična, koje su u osnovi veoma slične,mnogi se autori slažu da je vremenski početak bržeg razvoja internet tehnologije 1969. Grupa naučnika sa UCLA univerziteta povezala je dva kompjutera sa kablom,a iste godine počeo je proces umrežavanja kompjuterskih centara američkog vladinog projekata Advanced Research projects Agency. Realizacija projekta u potpunosti je završena 1973 godine kada je nastala prva računarska mreža pod nazivom , široj javnosti prezentovana godinu dana kasnije na. Prvobitno naučno-vojni projekat, potom akademsko civilni, tada je po prvi put predstavljen javnosti kao projekat koji se može korisititi u svim segmentima. Nakon uspješnog povezivanja kompjutera, projekat Arpa stavio je pred sebe cilj da poveže i dve odvojene kompjuterske mreže pa je uspešno povezivanje Arpaneta sa komercijalnom mrežom podstaklo procese umrežavanja širom svijeta. Projekat stvaranja mreže koja bi objedinila sve mreže zahtevao je stvaranje jednostavnog standarda za povezivanje. Stvoren je standard za mrežnu komunikaciju Transmission Control Protocol. Ovaj protokol je omogućio prijenos podataka u obliku paketnih aranžmana, i to bez zagušenja pojedinih dijelova mreže,1983. Olakšan protok informacija novom tehnologijom prenosa otvoren je povezivanjem ova dva standarda u. Arpa je sve mreže povezane na ovaj način nazvala , kasnije samo. Prema današnjem stepenu razvoja Interneta moguće je razlučiti tri najvažnija generička i više izvedenih opštih servisa. Potrebna Vam je samo. Kucanjem poruka na tastaturi i čitanju sa ekrana uspostavlja se komunikacija. Mreža je i razvijena upravo zato da bi se kompjuterske datoteke različitih vrsta i tipova, smeštene u jednom kompjuteru mogle preneti na neki drugi kompjuter, i potom na njemu obrađivati. Čak je i zamisao o elektronskoj pošti nastala nešto kasnije. Protokol za prijenos datoteka označuje se akronimom kraticom FTP eng. Mjesta s kojih se mogu preuzimati datoteke u Internetu nazivaju se FTP-mjestima, a procjenjuje se da se na njima održava preko 100 miliona različitih datoteka. FTP-mjesta ne treba brkati s web mjestima. Po isteku perioda potrebno je platiti autoru i distributeru naknadu i tako registrovati upotrebu programa ili ga izbrisati sa računara. Uslovi pretplate dolaze uz svaki Shareware program. U programe za daljinski prijenos podataka ugrađuju se u tzv. Download na svoj kompjuter. Koristi i opasnosti kod primjene servisa daljinskog prijenosa datoteka Daljinski prijenos datoteka može se koristiti za najrazličitije svrhe. Najveći je problem pronaći FTP-mjesto na kojemu se možda nalazi tražena datoteka. Pri tome će od koristi biti različiti direktoriji FTP-mjesta i njihovih sadržaja. Problem kompjuterskih virusa je ozbiljan, ali se čini da je i donekle predimenzioniran. Danas već, postoje prilično pouzdane mjere antivirusne zaštite. Elektronska pošta Elektronska pošta eng. Electronic Mail, E-Mail je mrežni servis koji kombinuje ekspeditivnost telefonske i trajnost pisane komunikacije. Koncipirao ga je 1971. Najprivlačnija su obilježja servisa elektronske pošte; njegova jednostavnost pri upotrebi i primjenjivost u svakodnevnim komunikacijskim potrebama poslovnih i drugih korisnika. Elektronska pošta nije samo obična razmjena teksta,nego putem ovog servisa možete sa ljudima širom svijeta razmjenjivati slike,muzičke zapise,dokumente koje ste napravili i druge fajlove na kompjuteru. Potrebna vam je e-mail adresa. Adresa u elektronskoj pošti Komunikacija putem elektronske pošte u Interetu može se uspostaviti između bilo koja dva subjekta pretplatnika prijavljena kod nekog davaoca internetskih usluga ISP-a , koji im je dodijelio odgovarajuću adresu. Adrese su standardizovane i jednoobrazne, bez obzira na to koji ih davalac usluge pridjeljuje korisnicima, a sastoje se iz dva osnovna dijela: ime-korisnika internetska-adresa ili, specifičnije: ime organizacija. Pojedini davaoci usluga nude i mogućnost otvaranja više različitih adresa za istog korisnika, te više adresa koje imaju jednake nazive organizacije i domene, ali različita imena korisnika. Najpoznatiji programi za elektronsku poštu Danas su najčešće korišteni programi za elektronsku poštu i , a ponegdje su u upotrebi i , i. Postoji još i čitav niz manje popularnih programa slične namjene. Programi Outlook i Outlook Express su u velikoj mjeri slični, barem kada je u pitanju rad s elektronskom poštom. Glavna je razlika u tome što Outlook pruža i podršku za obavljanje mnogih drugih administrativnih i sličnih poslova. Slično vrijedi i za Netscape Messenger, Eudoru i Pegasus. World Wide Web Na samom početku rasprave o World Wide Webu koji se ponekad referencira i kao WWW, The Web ili W3 treba otkloniti jednu zabludu ukorjenjenu u široj, a nedovoljno upućenoj javnosti: World Wide Web nije isto što i Internet, WWW je samo jako rasprostranjen i vrlo popularan softverski sistem, odnosno internetski servis. Hipertekstualni dokumenti su skupovi informacija izraženi u tekstualnom obliku čiji su dijelovi logički povezani s dijelovima nekih drugih takvih dokumenata pohranjenih u memoriji istog ili nekog drugog umreženog kompjutera. Veze među dokumentima nazivaju se eng. Link , a u svakom su dokumentu vidljivo označene npr: podcrtavanjem teksta, uokvirivanjem naziva dijela dokumenta itd. Hipermedijski dokumenti se nazivaju. Važno je znati da se u WWW prostoru poveznice jednog hipermedijskog dokumenta prema nekom drugom dokumentu mogu uspostavljati bez znanja i dopuštenja vlasnika tog drugog dokumenta, jer niko nema potpunu kontrolu nad mogućim i postojećim vezama među dokumentima. Snalaženje u Web prostoru U Web prostoru Web mjesta kompjutra u čijim su memorijima pohranjene Web stranice opremljena su stanovitim poslužiteljskim programima pomoću kojih se sadržaj Web stranica nudi na upotrebu. S druge strane, osnovni alat za snalaženje klijenata dakle, tražiocem informacija, odnosno usluga u Web prostoru je Web preglednik engl. Web Browser , kao svojevrsni servisni program pohranjen u klijentskom kompjuteru. Figurativno govoreći, poslužiteljski programi Web mjesta čine jednu, a klijentski Web preglednici drugu stranu WWW jednačine. Home Page, Start Page na kojoj su, u pravilu, navedene poveznice prema nekim drugim Web stranicama. Jasno su uočljive, jer su prikazane u boji, podcrtane ili čak o obliku neke sličice ikone. Ako je izabrani Web poslužilac aktivan, poslaće vratiti svoju Web stranicu klijentovom pregledniku, a ovaj će je prikazati na zaslonu korisnikovog računala. U protivnom, na zaslonu će se pojaviti poruka da traženi Web poslužitelj nije dostupan. Opisano čini temelj tzv. Sistem poveznica karakterističan za hipertekstualne i hipermedijske dokumente u Web prostoru je izvrsno sredstvo za bržu navigaciju tim prostorom. Međutim, postoje i situacije u kojima korisnik tačno zna Web adresu mjesta na koju se želi povezati i čiji sadržaj želi prikazati na svojem zaslonu, odnosno prenijeti na svoj kompjuter. U tom će se slučaju poslužiti tzv. Uniform Resource Locator je, sinonim za potpunu internetsku adresu nekog Web mjesta. Tome se mogu dodati neke druge opcije, poput naziva direktorija, datoteke, dijela datoteke i sl. U okvirima WWW servisa kao protokol za prijenos Web stranice, odnosno hipermedijskog dokumenta služi HTTP akr. Čak štoviše, radi li se o domeni s ekstenzijom. Nakon svega ovoga, preglednik će uspostaviti vezu poveznicu s adresiranim Web poslužiocem i, ako je on raspoloživ, prenijeti sadržaj njegove Web stranice ili više njih na korisnikov zaslon, odnosno u memoriju klijentskog kompjutera. Radi boljeg pronalaska potrebnih informacija neki davaoci internetskih usluga i razvili moćne softverske sisteme za pohranjivanje informacija o informacijama raspoloživima na različitim Web mjestima, njihovo klasifikovanje i organizovanje, te pretraživanje, pronalaženje i, konačno, dostavljanje onima koji ih trebaju, dakle korisnicima. Prema prilično mjerodavnim i grubim procjenama, danas se u Internetu može naći čak i nekoliko stotina pretraživačkih sistema i alata, ali jedan od najstarijih je , kojega kao osnovni alat za pretraživanje internetskih sadržaja koristi više od polovine internetskih klijenata. Upotreba sistema za pretraživanje informacija krajnje je jednostavna. Na zaslonu će se potom prikazati traženi sadržaji naravno, ako ih ima i ako ih pretraživački program može pronaći.