Pregled posta

Adresa bloga: https://blog.dnevnik.hr/stella

Marketing

Crvena




U sezoni premijera 2016.godine, u kojoj je Atelje 212 proslavljao
60 godina postojanja, izvedena je drama „Crvena“ Džona Logana,
u režiji Danila Marunovića.
Poznatog Branislava Lečića vidimo u ulozi velikog slikara Marka
Rotka, a mladog Marka Grabeža kao njegovog pomoćnika Kena.


"U maestralnoj scenografiji još jednog velikog slikara Dimitrija Popovića,
koja dočarava čudesna crvena platna i atelje Marka Rotka, Lečić i
Grabež donose uzbudljivu, potresnu priču o jednom od možda poslednjih
boraca za vrhunsku umetnost - Markusu Jakovljeviču Rotkoviču,
Rusu jevrejskog porekla čija je porodica zbog progona emigrirala u
Ameriku 1913. godine."


"- Došlo je vreme da se mora govoriti o vrsti kulture koja postaje
estrada i gde je prisustvo kiča preveliko. Postoje predstave kao
svetao primer da se može doseći umetnička visina i zrače kao
svetionik. Odnos prema kulturi mora da se promeni - kaže Lečić,
koga brine što se gubi srednja klasa, koja je njen najveći konzument."

"Markus Rotkovic je rođen 1903. u Rusiji ( njegovo rodno mesto je
danas u Letoniji ), emigrirao je u SAD 1912 zajedno sa svojom
porodicom. Studirao je na Zale univerzitetu, slikarstvo, muziku,
književnost, dramu i filozofiju, ali je prekinuo studije jer nije dobio
stipendiju za drugu godinu. Odustao je od studiranja i preselio se
u Njujork. Tamo je išao na predavanja u Studensku umetničku ligu,
gde je stekao znanja o kubiznmu, Sezanu, harmoniji boja i
nemačkom ekspresionizmu.
Počeo je da eksperimentiše sa automatskim i nesvesnim slikanjem.
Početkom četrdesetih godina, njegovi radovi su bili pod uticajem
nadrealista. Platna su se postepeno povećavala i stil mu se menjao,
simbole su zamenile boje, napustio je crtež u potpunosti,
pojednostavljivao je kompoziciju, da bi na kraju stigao do jednostavnih,
horizontalno naslaganih formi. Takođe je napustio i imenovanje slika,
dodeljivao im je brojeve. Odupirao se i objašnjavanju značenja slika
jer je osećao da bi to ograničilo posmatračevu maštu. Želeo je da se
ove slike posmatraju izbliza, da obuhvate posmatrača. Dugo
vremena je odbijao da izlaže svoje slike jer nije imao kontrolu u
pozicioniranju slika u prostoru."


Nakon ove predstave još dugo razmišljamo o pravoj umjetnosti
i komercijalizaciji. I slikar mora živjeti, ali kad prodaje svoja djela,
osjeća da otkida dio sebe.
..


Post je objavljen 08.05.2018. u 06:08 sati.