u parku iz strašno rascvalog grma forzicije
suču žute protuberance
pored grma prolazi čovjek
neljudski star
on koraca kao pokvareni mehanički lutak
vuče noge po tlu
gleda ispred sebe
žuti plamen zahvaća mu obrve
gori mu šešir
gori štap
i desna nogavica
stižu vatrogasna kola
jedna pa druga pa zatim stopetnaesta
iz svih pravaca iz svih gradova na istoj geografskoj širini
sto petnaest šmrkova odjednom
šalje vodu u sjecište svih pravaca
i ništa
i ništa
i ništa
stari čovjek i dalje gori
a zašto?
on je
pod broj jedan neljudski star
a pod broj dva on je davno apsolvirao proljeće
Post je objavljen 13.04.2018. u 08:05 sati.