subota je ... valja mi se oprat, oribat, dovest u red, navuc vikend zubalo, obuc se ono ka' za u grad i skinit ovu majicu sta mi je za po kuci, a cili mi je tjedan sluzila i za po vanka ... imam jos nesto ka' ono za ne po kuci cistoga ... nesto mi nema sunca ... mozda je to i stoga sta jos nije ni devet uri ... mmmm moja treca puntaarenska spica slijedi ... srica sta sve nisam iznosa (osim onih odvratno neudobnih patika) ... otic cu prije toga na smuticu ... ;)))))) ... smutica mi je postala zadnjih dana glavni motiv za smijanje ... a cekam koje bracko celjade da mi dojavi kaj bi to bila smutica (gdja Nives jamacno si ne bu imala kakav prirucnik za si videt kaj si to jest i kak se to pripravlja ... kak to smutica ...) ... ali ja u 10 najprije idem na smuticu ... mamicu joj ljuticu ...
ne zelim nikome vadit mast ... pravit se ka' ono vidi ga sad sta glumi di je ... a znammo da je vec tjednima skriven u podrumu kakva opskurna portuna pa nam se tu i tamo objavi ... jucer je mozda bio jedan od najludjih mi dana ovde ... ranojutarnji ukrcaj na brod do Porvenira ... dolazak u capital city of Ognjena zemlja ... taj Porvenir ... a ono ... kombinacija nasih Mimica i mozda Sucurja na Hvaru ... naravno ... Porvenir utemeljise ti isti Mimicani nekad na pocetku 20. stoljeca i odma prva kuca u mistu neke Zorke Markanove the Mimiza ... pa onda krojac Yurjevic ... pa ide neki hostel Granich ... pa ce sad i nekoliko uzbro ulica (zemljanih dakako) jer idem posjetit jedinu aktivnu govornicu hrvatskoga ... a koga nega Imocanku .... ono ... prototip zenskoga Matana ovijeh krajeva ... nema sta ta ne zna i kakva sve iskustva nije prezivjela ... ma pravi Matan Matan ... snimit film o njoj ... a ono u kuci ... os prsuta ... os tri vrste kave ... os napolitanke koje otvara iz biloga papira ... os KEKSOVA ZA UDROBIT u kavu ... a pokriva sve - od Fidzija do Reykjavika ... ukljucen i Grengland, Burkina Fasso i Marsalovi otoci .... necu je IMENTOVAT ... ali taj govor - ono .. suza mi na oko ... ka' da slusam moju najdrazu mi BM-u i njezin hrvatsko-spanjolski nakon pazljivo odgledane najprije Uzurpadore pa Marisol i onda na kraju i Esmeralde flor del campo ... maldita ipokrita ... porfavor ... porsopuesto ... sto orkestara odjednom u mojim je usima ... ali ... nema se vrimena stajovat vise tuten jer no potlen idjemo anamo dolikarc lipo do pingvina ... dobih na poklon ... ono sta zena zatvorenih ociju radi - MARMALADICU od neke, zaboravih joj ime, crvene blitve ... ajmo ... uuuuuu pogled na panoramu great area of Porvenir ... neprepricljivo ... cekam di ce izletit kakav Al Capponeov djelatnik i izrafalat nas .... arhitektura je opet filmska kulisa .... i vozi i vozi i vozi i vozi ... preskacu opet one njihove Blanke po ogradama ... bez zaleta ... kako se zovu ... gnauaco, guanaco ili kako vec ... ali iste nase Blane ... samo sto ono ne zapljescu iznad glave prije nego li ce priskocit ... al' isto ka i ona liznu usnu i opla ... skok ... nema udarca u prsi i dizanja ruku u zrak ... genijalne su ... i vozi vozi i vozi i vozi kroz zemlju Ognjenu ili ognjenu (zar je vise kome bitno) ... mmmmm dolazi nesto sto ni jedna mi do sada usvojena vjestina opisati ne dozvoljava: (o)pisati mi tesko, govoriti mi jos teze, a zvukova i mirisa .... evo ga ... Baudelaire me stize .... kako ono ... sva priroda hram je gdje stupovi zivi nejasne nam umu rijeci zborit vole (ajme, dua poa za mene ... sjetih se iz prve ovoga suludoga prijevoda na hrvatski) .... ispred se ukaza .... to je nesto ... par tisuca ovaca polako po prasnjavu putu ... otvorim prozor .... moze li netko zamisliti blejanje iz par tisuca ovcijih grla odjednom .... no no no ... nesto sta stvarno izaziva odjednom divljenje i postovanje ... drage ovce - moj naklon do poda ... a njih na tisuce ... i one tako mrtve-ladne bleje, pogledom sretna covjeka ono kao nakon sto sms-om stigne poruka da je prosla placa ... ono ... multiparalelka - istodobno bleje, hodaju, kakaju i pisuckaju svudnaokol (mislim da upravo utemljeih novu rijec) ... i tako ja zamisljam ... ma daj covjece ... sta si sebi zivot zakompicira ... pogledaj ova savrsenstva cetveronozna ... nit cekaju placu ... nit cekaju red u ducanu da bi platile one 43 role papira samo zato jer su na akciji ... nit' se brinu jel' svaka ono do savrsenstva ispeglana i cista jutros kucni prag napustila ... ma genijalne ... ono ... savrsenstvo ... s onim ludim im glavama one bulje li ga bulje ... ti trubnes - ona tebi bleee ... ti opet trubnes - ona samo okirene glavu ... izbaci jedan rafalic brabonjcica i u sebi ti otpjeva TBF-ov o....b je lansiran ... mislim da sam brojnim mojim pratiteljima ovih radaka sinoc odmah po dolasku doma posla set od tog savrsenoga momenta ... te guzve, a opet guzva nije ... tog nereda, ta opet nered nije ... medjutim ... ajde moj Baudelaireu ... izlazi iz toga hrama ... stvarno ono smrde ... kak' si ono tam u hinterlandu govoriju ... kak' ti tam nekakva prcevina (naglasak u ovoj inacici na e) ... a smrad .... aj vozi vozi ... dosta romanse i balade o ovcama ... glad nastupila .... ne da mi se sada ono ni najosnovnije o svim tim lipim krajobrazima ognjenozemskim ... ono ... koga zanima ... neka otvori google images i upise Terra del Fuego pa ce mu izbacit slike ... neka tamo mista ... okolo su naravno farme ... evo jedne od nekog Kovacica ... evo neke od nekoga Martica (pretpostavljam da je tu skrila pokojna Anjelka Martic svoga Pirga) .... pa onda n't ned'lju farma dell Barstillo ... naravno ... ja ju prekrstih jer je to bila farma Brstilo (garant nekih daljnjih rodijaka ono lipuskaste i zgodne zene i boljenegovorece vec samogledajuce Brune the Esih Brstilo) ... jer je ... a to znam ja kao i mnogi da je ona with family name - Brstilaca ... aaaaa sad ce se ukazat i genijalna farma na kojoj ce da se cepa parce po parce ceo jaganjac ... zna svatko da meni ta bestija i nije neka gastro strastvenica nit smo si medjusobno ljubimci .... ali ... najpre idje neko predjelo od racica .... (slike na zahtjev) .... pa onda dolazi na red cordero asado ... i NEMA VEZE NIKAKVE s nasom janjetinom jer: nije onako klizava po rukama dok je jedes, ne smrdi onako ko' nasa (reci ce svecenici isti da je to miris), lipo je ka filetirana i na lipe komade onako za nas fine ljude finih prstica cepana, nema (Klaco, sorry!) onih lancunica i plahtica kojom se nerijetko nas zivalj pokrije po citavoj glavi njome dok ju garazira u usta, .... ono .... mislim .... ljudi .... chileno cordero .... bijase tesko to malo cedo tek nesto malo vise od 5 kg .... ono ... prava Rosmerina beba ... sorry ... zivotni krug je takav ... aaaaaaa .... zuji u usima od gastro sladostrasti ... a neko fino vino ... sve ostalo s farme ... ono ka' verdura i to ... i kumpiri ono u kori jos s pepelom .... ajme ... a ne mozes u tudjoj kuci mecat vise na pijat koliko se kuscurina skupilo ... sramota te ... doslo mi da pocnem kosti bacat pod stol da ljudi ne vide koliko sam natovarija .... aaaaaaa da .... bijase jos kao priilog riza s avokadom ... ma nes' ti ... u moje je babe Mile bilo to ka' dejli meni u mome djetinjstvu ... ili to ili kumpir s marakujom i papajom (cuzamen) ... ono ... klasika ... naravno ... kao i u Lijinoj kuci ... Jezurka se nazdera pa bi on sad brze-bolje noga ... drazi je meni moj skromni dom ... pa pa dragi domacini ... bilo je epik, amejzing, gordziz, ... ono nasa klasika topljenja ... cmok cmok ...bilo mi je ... ma ono ... i opet jos jednom ... ma bilo je genuinamente ... fantastico .... incofundible ... muchas gracias ... opet cmok cmok ... a da ... i jos dodah ... popio sam puno vasega sokica sirupica calafata sto znaci tradicionalno da vam se i bum vrnul ... kaj ste me tek tak hteli hitit ... bum se ja vrnul ... bum bum ... ja to volim odmah domacine obavijestit da znaju ... pa ono ... nikad se ne zna ... ja sam im reka da cu se vratit pa nek' oni misle da je to nasa hrvatska fraza ...
a zasto ja bjezim nakon zderkanja i ono polajt pricuckanja .... zatvorit ce mi rezervat za pingvine koji je u neposrednoj blizini ... u jednoj j....o ladnoj, vjetrovitoj, nenormalno vjetrovitoj .... do nervnoga sloma vjetrovitoj ... do odvaljivanja bubrega vjetrovitoj ... na jednoj plazi toliko vjetrovitoj da vise ne znas gdje su ti, da prostis, testisi, a gdje angine (krajnici, mandule or votever) jer sve organe ti izpremjesta taj vitar .... matere ti mili ... i tu los pingvinosi organiziraju svoj prosvjed protiv Istanbulke ... ono ... stoje i okupljaju se ... urlam po tome vitru (a k tomu ... taj lo spetacollo de gran viento ... platih ... je...ih ni manje ni vise nego 12 000 pesosa) ... ali cu ih ja vidit ... zamurepala se i zajunila ona moja baba Mila u meni ... taman me sad djava odnijo ... otic cu doli obale ... ma vratom im od zivaca zavrnut jer to smrzavanje ... pa ne bi da me tamo cekaju i moja draga BM i moj dragi dida ... citirat cu moju majku i moju tetu - ma ne bi sad doli da me moj Jakica ceka ;))))) ... a puse li ga puse ... idem tako ja preko te pustopoljine ... borba s vjetrom nemilosrdna ... ne znam dal da zaigram na onoga jel' no Kevina Costnera u Hrabrome srcu il' da si sebi samu sricem malo Ujevica od te boli i udaraca sa svih strana .... leti ko' lisce sto vir ga vije ... za let si (ne duso, nego budaletino radoznala) stvorena ... ali cu ih vidit .. slikat cu ih ... ja cu ih vidit ... pa taman me ko Milenu Dravic na kraju iznijeli u filmu Bitka na Neretvi ... evo ih ... zaboli njih za vitrom ... mrtvi ladni ... onim rucicama perajicama onako svako malo zalopate ... ono ka da mi masu i rugaju mi se s druge strane ... e Sunje Sunje ... jel' ti sad g.... na mistu kad si nas vidija ... i eto ga ... to je to ... ostadose oni na svome otocicu ... rugaju se ... ono bas rugaju ... okupljaju se prije polaska put toplijega brazilskoga mora ... a ja ... opet pred nervnim slomom ... j...m mater najprije sebi, pa mater pingvininama i stoput mater vitru ... ispa mi je mobitel u neku blatnu lokvu .... ruke mi otpale od leda ... zakljucujem - dan je ipak bijo okupan sa suncon ... o povratku iz pingvinarije ... brodu strave i uzasa i voznji do Cerro Sombrerosa mozda u nekom novom javljanju ... vrime je da se polako na spicu krene ... witame panstwa z poludnia ...
Post je objavljen 24.03.2018. u 11:50 sati.