Zove se Bijelo i poigrava se mekim pahuljama. Veje, veje ... a poneka dodirne vrat kao usne meke, pa topeći se klizi niz kožu mirisnu. Divnog je ukusa, ... , čujem gotovo hipnotički glas.
Prva jutarnja kafa, gusta kao brokatna svila, razbistruje um, a misli šuškaju umotane u mantije među zavjesama bijele čarolije ...
Svemir se okreće oko mene.