Mozaični prikazi se sastoje od više manjih detalja koji zajedno tvore cjelinu, što smanjuje oštrinu i preciznost prikaza, no daje slici jedan poseban čar, simbolizirajući pri tome nesavršenost svijeta, a opet i njegovu funkcionalnost. Isto tako, segmentalni prikaz može biti simbol ljudske besmislenosti kao pojedinog segmenta i neizostavnosti pri pogledu na veću sliku.