Meni najdraži dvor u Beogradu je Konak kneginje Ljubice. Zbog
svog istorijskog i arhiktektonskog značaja konak ima status spomenika
kulture od izuzetnog značaja.
Konak je jedan od najreprezentativnijih sačuvanih primera građanske
arhitekture prve polovine 19. veka u Beogradu. Građen je u periodu
od 1829-1830. godine. Prema zamisli kneza Miloša, trebalo je da ima
dvojaku namenu, da bude stan njegove porodice, kneginje Ljubice
i sinova Milana i Mihaila, kasnijih srpskih knezova, a u isto vreme i dvor
za rezidenciju. Izgrađen je po idejama i pod nadzorom Hadži-Nikole
Živkovića, pionira srpskog neimarstva.
Konak kneginje Ljubice smešten je u slobodni prostor, u centar velike
bašte, prvobitno ograđen visokim zidom, kao i ostale građevine ovog tipa
i okružen zelenilom. Imao je spoljašnje dvorište u koje se ulazilo kroz
kolsku kapiju, kao i prostranu unutrašnju baštu prema Kosančićevom vencu.
Glavnom fasadom, kojom dominira erker divanhane, Konak je okrenut
prema reci Savi.
Konak kneza Miloša u Topčideru je konak koji je za Miloša Obrenovića
podignut 1831. godine do 1834. godine, kao centralna građevina
reprezentativnog dvorskog kompleksa u Topčideru. Gradili su ga poznati
neimari Janja Mihailović i Nikola Đorđević pod nadzorom glavnog
kneževog neimara, Hadži-Nikole Živkovića. Njegova gradnja predstavljala je
jedan od neophodnih vidova ispoljavanja upravo stečene autonomije
u obavljanju i odvijanju društvenog života i javnih funkcija Srbije, u
odnosu na prethodnu Otomansku vladavinu. U njemu je svoje
poslednje dane života proveo knez Miloš Obrenović za vreme svoje
druge vladavine 1859-1860. godine.
Ispred ovog zdanja je jedan od najstarijih i najlepših platana u Evropi,
zaštićen kao prirodna retkost (ima više od 160 godina).
Kraljevski dvor na Dedinju izgrađen je u periodu 1924-1929. godine
ličnim sredstvima i po nalogu Nj.V. Kralja Aleksandra I. Kraljevski Dvor
je bio dom Kralja Aleksandra I i Kralja Petra II. Danas je to dom
Prestolonaslednika Aleksandra II i njegove porodice.
Projektanti su bili arh. Živojin Nikolić i akademik Nikolaj Krasnov sa
Kraljevske akademije. To je velika i reprezentativna vila od belog
kamena u srpsko-vizantijskom stilu. U njenom sastavu je i Dvorska
kapela posvećena Sv. Apostolu Andreju Prvozvanom, koji je zaštitnik
i Krsna Slava Kraljevskog Doma, i koja je sagrađena po uzoru na
crkvu manastira Sv. Andreja na Tresci, zadužbinu Kralja Vukašina.
Oko Dvora su podignute pergole, parkovske terase, bazeni, paviljon
i koncertna terasa. Iz Dvora koji je na grebenu brda, pruža se
veličanstven pogled na Dedinje, Košutnjačku šumu, Topčider i Avalu.
Beli dvor je poznatiji, no manje reprezentativan od Kraljevskog dvora.
Serija priča o dvorcima je završena! Živeli!
Post je objavljen 07.02.2017. u 06:08 sati.