najviše volim događaj u kojem sjednem na krevet
zaokružena u položaju i emociji
kad sjednem ili bacim se na taj krevet
i zaokruženost me emocije ispuni
samo ostanem
nepomična
tu je - pa nestane(m)
tu je - pa nestane(m)
tu je - pa nestane(m)
zidovi su opet moji zidovi
maloprije još bili su tuđi
ti zidovi, meko ispunjeni mojim navikama
spužvasto natopljeni mojim mislima
vibracijama emocija
znam da postoje oni koji traže sebe
i u toj se potrazi njihova užarena gruda u drhtavim grudima
svojom vrućinom stapa s cijelim tkivom bića
rastapa ga i sjedinjuje u emulziji tijela
iako su to beskrajne eksplozije
površina je savršeno mirna
iako su podrhtavanja na samom pragu izdržljivosti
površina je nedirnuta
jer znala sam onda, a znam i sada
da najdublje i najistinitije pobjede
događaju se u najvećoj tišini
bez buke...
Post je objavljen 19.09.2013. u 21:49 sati.