Uzmi bistru kap vode u kojoj se ogleda lice vremena i povedi me u travu gdje ispod kamena spava vilinska suza.
Spomeni me u molitvi, možda te čuju anđeli i pošalju te kao glasnika na moje staze da mi pokažeš zmijoliku sudbinu.
Probudi me u svitanje sa dvije mjerice svjetlosti i tri mjerice noćnog plašta...
Donesi mi jabuku pod prozor i zaželi mi tu bistru kap vode u kojoj se ogleda tvoje lice... kao lice vremena.