Sićušne živahne vjeverice po majušnim grančicama skakutaju
zbunjeno se pogledavaju, nespretno se u ponor bacaju
da bi se opet prihvatile oštrim majušnim noktima na sljedeće deblo.
Skupljaju orahe i lješnjake u svoja skrovišta da lakše prezime
odmahuju kitnjastim repovima tjeraju vrućinu od sebe uzaludno.
Skakutaju danima, skupljaju plodove i čude se ljudskim glupostima.
Od svih mudrih i razboritih zna li itko što li je u njihovim umovima,
da li pričaju među sobom o danima što prolaze i novima što dolaze,
da li prenose sjećanja na sve velike što su ostavili trag svoj
ili odmahuju repom, kao jeka samo mrmljanje ostavljaju
i čudom se čude putnicima i učenjacima i bankarima.