Boga susrećemo u tišini,
u šutnji koja još više
pojačava našu samoću
i čini nas sposobnijima
za susret s Bogom ...
/Molitva u šutnji, Mirko Nikolić/
Šutnja ne znači samo odsutnost govora.
Možemo šutjeti,
a da nam u nutrini duha bude kao na tržnici.
Isto tako možemo biti na tržnici,
a da u nutrini ostvarimo tišinu i šutnju duha.
Boga susrećemo u tišini,
u šutnji koja još više pojačava našu samoću
i čini nas sposobnijima za susret s Bogom.
Poznat nam je susret proroka Ilije s Bogom na brdu Horebu. Glas reče Iliji:
Iziđi i stani u gori pred Jahvom. Evo Jahve upravo prolazi.
Pred Jahvom je bio silan vihor, tako snažan da je drobio brda i lomio hridi,
ali Jahve nije bio u olujnom vihoru;
poslije olujnog vihora bio je potres,
ali Jahve nije bio u potresu;
a poslije potresa bio je oganj,
ali Jahve nije bio u ognju;
poslije ognja šapat laganog i blagog lahora.
Kad je to čuo Ilija, zakri lice plaštem, iziđe, i stade na ulazu u pećinu.
/1Kr 19, 11-13/
Oci iz pustinje imaju izvanredno iskustvo šutnje i tišine ...
Zgoda iz života opata Arsenija, koji je pripadao gotovo prvoj generaciji otaca iz pustinje, svjedoči nam o važnosti šutnje u našem životu. Bio je najprije odgojitelj na carskom dvoru u Rimu. Dok je bio na dvoru imao je pred sobom karijeru jer je odgajao careve sinove. Budući da je bio pobožan, znao se ovako moliti:
Gospodine, vodi me na takav način da se spasim.
Jednom zgodom za vrijeme molitve čuo je glas koji mu je rekao:
Zašuti! To znači ostvari tišinu i šutnju u svojoj nutrini i naučit ćeš što ti je činiti.
Malo nas toga danas u svijetu potiče na šutnju i tišinu. Naprotiv, sve je usmjereno na to da nam privuče pažnju i da zaplijeni našu pozornost. Moramo se upravo boriti za trenutke šutnje i mira. Svijet je preplavljen slikama koje napajaju naše oči, pun je riječi i govora koji ispunjaju naše uši. Preplavljeni smo pravom bujicom riječi. Nalazimo ih svugdje oko sebe: na panoima, reklamnim pločama, ekranima i vrpcama. Svud oko nas vrvi od ispisanih riječi koje svjetlucaju i privlače našu pažnju. Okruženi smo televizijskim i radio aparatima. Hodamo s vokmenima na ušima, svuda pljušte riječi i nije čudo da im više ne vjerujemo, da lako gazimo zadane riječi. Naše je vrijeme vrijeme inflacije riječi. Nije čudo što su nam riječi često puta mjed što ječi i cimbal što zveči. Upravo zbog toga je riječ izgubila svoj smisao i značenje. Lako je izričemo ne misleći pritom na njezino stvarno značenje. Stoga toliko nesporazuma i manjka prave komunikacije. Sve dok budemo živjeli u inflaciji riječi, doživljavat ćemo devalvaciju misli. Sve dok nam riječi ne budu izlazile iz duboke šutnje, one neće ukazivati na pravi smisao.
Samo iz istinske šutnje mogu izlaziti prave i smislene rječi.
I sama Utjelovljena Božja Riječ je izišla iz vječne šutnje
i zato je njezin govor bio tako plodan.
Moramo se znati zaustaviti,
dati prostora Bogu i miru.
Jedino s Bogom i u miru možemo popraviti tkivo svoje duše.
Zato je potrebno zašutjeti,
stvoriti u nutrini ozračje u kojem se može roditi prava riječ.
Sva su se velika djela rodila u šutnji i tišini.
Tako će nas šutnja naučiti govoriti i moliti.
Volevo stare un po' da solo per pensare tu lo sai…
ed ho sentito nel silenzio una voce dentro me…
e tornan vive tante cose che credevo morte ormai…
E chi ho tanto amato dal mare del silenzio
ritorna come un'onda nei miei occhi,
e quello che mi manca nel mare del silenzio
... mi manca sai molto di piů…
Ci sono cose in un silenzio, che non mi aspettavo mai,
... vorrei una voce…
Ed improvvisamente ti accorgi che il silenzio
ha il volto delle cose che hai perduto ed io ti sento amore,
ti sento nel mio cuore, stai riprendendo il posto che
tu non avevi perso mai, che non avevi perso mai,
... che non avevi perso mai…
Volevo stare un po' da solo per pensare tu lo sai,
ma ci son cose in un silenzio che non mi aspettavo mai,
... vorrei una voce…
Ed improvvisamente ti accorgi che il silenzio
....................
... tu non avevi perso…
tu non avevi perso mai.
/Andrea Bocelli/
* * * I wanted to be alone a while to think, as you know,
And in the silence I heard a voice inside myself
And many things that I thought were dead now came back to life.
And the person I loved so much returned from the sea of silence
Like tears flooding my eyes, and the one I’m missing in the sea of silence
….......... You know I miss You very much …..........
There are things in silence that I never expected
….......... I want a voice …..........
And suddenly You realize that the silence has the appearance of things You lost,
and I hear You love, I feel You in my heart, You’re reclaiming the place that You hadn’t ever lost
that You hadn’t ever lost, that You hadn’t ever lost
I wanted to be alone a while to think, as You know,
but there are things in silence that I never expected,
….......... I want a voice …..........
.........................................................................
....................................................
U Gospodina se uzdaj i čini dobro,
da smiješ stanovati u zemlji i živjeti u miru.
Sva radost tvoja neka bude Bog,
On će ispuniti želje tvoga srca.
Prepusti Bogu putove svoje,
u Njega se uzdaj i On će sve voditi.
.....................................................
..............................
Pravda će tvoja zasjati kao svjetlost
i tvoje pravo ko sunce podnevno
.....................................................
..............................